________________
ભગવાન મહિલનાથ ઃ 51
“વસુ તે વારાણસીના રાજા શંખ.
વૈશ્રમણ તે મારી છબી જોઈ મુગ્ધ થનાર, અને તમારા સ્નેહ સંસકારેને જાગ્રત કરનાર હસ્તિનાપુરના રાજવી અદીનશત્રુ!'
છઠ્ઠો મિત્ર અભિચંદ્ર તે કપિલ્યપુરના રાજવી જિતશત્રુ.”
અને તમે કોણ?” બધા રાજાઓ રાજકુમારીના પૂર્વભવ વિષે જાણવા ઉત્સુક બન્યા.
“હું મહાબળ રાજાને આત્મા!”
રાજકુમારી આટલી વાત કહીને ત્યાં, પણ એમના મુખ પર હજી કંઈક વધુ સ્પષ્ટતા કરવાની સૂચક્તા હતી. તે વારે કેશલરાજે પ્રશ્ન કર્યોઃ “હે વિવેકી રાજકુમારી! ધન્ય છે તમારા જ્ઞાનને! અમારી સ્મૃતિનાં અંધારા ઉલેચાતાં જાય છે. અમને તમારી વાણી યથાર્થ લાગે છે. અમારી દષ્ટિ સમક્ષ એક પવિત્ર ઉજજવળ ભૂતકાળ એની અશેષ સ્મૃતિઓ સાથે ખડો થતો જાય છે. પણ એક પ્રશ્ન પૂછું? સાત મિત્રે માંથી છ પુરુષ થયા ને એક સ્ત્રી – એમ કેમ બન્યું વારુ? કર્મ તે સહુનાં સરખાં હતાં ને?”
હું આ પ્રશ્નની જ રાહમાં હતી. વિવેકી રાજ, મહાબળ રાજા પિતાનું સિંહાસન છાંડીને આવ્યું હતું, એટલે એને એમ હતું કે સહુથી વધુ તપ હું તપું. આ કારણે જ્યારે બધા તપનું પારણું કરવા બેસતા ત્યારે પેલો રાજા
