Aafatoni Aandhi Vachhe Samruddhinu Shikhar U N Mehtanu Jivan Charitra

SR No.: 032342
Original Sutra Author: N/A
Author: Kumarpal Desai
Publisher: Torrent Limited
Total Pages: 242
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 10 MB

Page 91

એવો વિચાર જગાડ્યો કે એ બંને ટૅબ્લેટનું “કૉમ્બિનેશન' તૈયાર કરીને એક ગોળી બજારમાં મૂક્વી. આથી નવીન પ્રયોગ રૂપે અને પોતાના અભ્યાસસંશોધનના પરિપાક રૂપે ઉત્તમભાઈએ “ટ્રિનિકામ પ્લસ” નામની ટૅબ્લેટનું નિર્માણ કર્યું. આના માટે સારી એવી રકમની જરૂર હતી. હવે એ રકમ લાવવી ક્યાંથી ? વ્યવસાયની નવી દિશા હાથ લાગી હતી, પણ એમાં કાર્ય કરવા અને એમાં પ્રગતિ સાધવા માટે એમની પાસે પૂરતી રકમ નહોતી. આખરે ધંધાના વિકાસને માટે સાહસ કરવાનો વિચાર કર્યો. સાહસિકને જ સિદ્ધિ વરે. લુસા મે એલકોટના એ શબ્દો એમના જીવનમંત્રરૂપ હતા –
'I am not afraid of storms, for I am learning how to sail my ship.'
ઉત્તમભાઈ માનતા હતા કે સમર્થ બુદ્ધિ વિશિષ્ટ કાર્યનો પ્રારંભ કરે છે, પણ પરિશ્રમ જ એને પાર પાડે છે.
કારની આર્થિક ભીંસ વચ્ચે પણ ઉત્તમભાઈએ સહેજે ડગ્યા વિના પોતાની મહેનત ચાલુ રાખી. કોઈ અજાણ્યા પાસે તો એમણે ક્યારેય માગણી કરી નહોતી. નજીકના પરિચિતો પાસે ક્વચિત્ આશાભરી માગણી કરી, તો કોઈએ મદદ કરવાનો લેશમાત્ર ઉત્સાહ દાખવ્યો નહોતો. હવે અન્યના સાથ કે સહયોગના મૃગજળની પાછળ દોટ મૂકીને સમય વેડફવાને બદલે પોતે જ મૂડી ઊભી કરીને વ્યવસાયમાં પ્રગતિ કરવા લાગ્યા. પારકી આશા પર પરાવલંબી રહેવું શા માટે ? | ઉત્તમભાઈના સફળ વ્યવસાયી જીવનનું આરંભબિંદુ “ટ્રિનિકામ પ્લસ” નામની ટૅબ્લેટ બની. એમને માટે આર્થિક રીતે “પ્લસ” આપનારી, સધ્ધર કરનારી ટ્રિનિકામ પ્લસ” બની. આ પ્રયત્ન એમની સૂઝ-બૂઝ અને પ્રતિભાનો પૂર્ણ પરિચય આપનારો બની રહ્યો, પણ એમની સૂઝના “પ્લસ'નો પણ સર્વને ખ્યાલ આવ્યો. આ સમયે એમની ઑફિસ છાપીમાં હતી. છાપીમાં ‘ડ્રગ લાઇસન્સ' લઈને ત્યાં માલ મુકાવતા હતા. બે વર્ષ સુધી અમદાવાદમાં કામ કર્યું, પરંતુ ઑફિસના ખર્ચાથી બચવા છાપીમાં ઑફિસ રાખી હતી. ટૂંકી મૂડીએ હરણફાળ ભરનાર પાસે ખર્ચની સાવધાની જોઈએ. કરકસરને સમૃદ્ધિના વૃક્ષનું ખાતર માનતા હતા. ઉત્તમભાઈએ ખર્ચની લક્ષ્મણરેખા જાળવીને વિકાસની મંઝિલ ભણી આગેકૂચ કરવાનો નિર્ધાર કર્યો હતો. તેઓ અમદાવાદમાં રહીને દવાના ઑર્ડર ભેગા કરતા અને પછી છાપી જઈને દવાઓ મોકલતા.
૧૯૯૬-૯૭માં ઉત્તમભાઈએ પોતે બનાવેલી ૨૦,000/- રૂપિયાની દવાઓનું વેચાણ કર્યું. પછીના વર્ષે આ દવાનો વેપાર વધારવા માટે ગામડે ગામડે ફર્યા. પરિણામે ૧૯૬૭-૬૮માં કુલ ,૦૦૦/- રૂપિયાની દવાનું વેચાણ થયું.
87.