________________
વિકાસના પગથારે પગ મૂકતા હતા. નસીબે જીવનને એટલી બધી વખત ફંગોળ્યું હતું કે ઉત્તમભાઈને દહેશત તો હતી કે કોઈ નવી આફત ન જાગે તો સારું ! બીજી બાજુ ગમે તેટલી હરકતો આવે, પણ સ્વપ્નસિદ્ધિ મેળવ્યા વગર મેદાનમાંથી હટવું નથી, એવો મક્કમ નિરધાર પણ હતો. તળેટીમાં ઊભા રહીને ઉત્તુંગ શિખરો નિહાળવાથી કે પર્વત ૫૨ના માર્ગની ચર્ચાથી તમારું ધ્યેય સિદ્ધ નહીં થાય. આને માટે તો ક્ષણભરનો પ્રમાદ કર્યા વિના આરોહણ શરૂ કરવું જોઈએ. ઉત્તમભાઈ ધ્યેય અને ધૈર્યનું પાથેય લઈને આરોહણ કરી રહ્યા હતા.
121
82
