________________
નિવેદન
આવા હતા અને અમને ખ્યાલ પણ ન આવ્યો
જીવનની રફતારમાં ક્યારેક કોઈ એવી વ્યક્તિની મુલાકાત થાય કે એનું આખુંય વ્યક્તિત્વ જ શોધ-સંશોધનનો વિષય બની જાય છે. ૧૯૮૪માં શ્રી યુ. એન. મહેતાને મળવાનું બન્યું અને એ પછી તેઓ જીવ્યા ત્યાં સુધી એમની સાથે સદેવ સ્નેહતંતુ બંધાયેલો રહ્યો. અવારનવાર સવારે સાડા નવ વાગ્યે ઘેર આવે. અર્ધા કપ ચા પીએ, થોડી વાતો થાય અને વિદાય લે. બંને વચ્ચે વ્યવસાયનો કોઈ સંબંધ નહીં અને પરસ્પર કશું પ્રાપ્ત કરવાનો ભાવ નહીં. તેથી સતત હૂંફ અને ઉષ્માનો અનુભવ થતો રહ્યો. જુદા જુદા કાર્યક્રમોમાં સાથે જવાનું બને. પ્રેમથી સાથે લઈ જાય અને પાછા છેક ઘર સુધી મૂકી જાય. કોઈ સમારંભ રાખ્યો હોય તો આવવા-જવાની સઘળી વ્યવસ્થાની ચિંતા કરે. વ્યવસાયમાં જેમ જેમ સાફલ્ય અને સમૃદ્ધિ મેળવતા ગયા તેમ તેમ એમના સૌજન્ય અને નમ્રતાનો વિશેષ હૃદયસ્પર્શી અનુભવ થવા લાગ્યો.
નીલપર્ણા સોસાયટીના અલાયદા ખંડમાં કે પછી “અકથ્ય' બંગલાના આંગણામાં બેસીને એમની સાથે કલાકો સુધી વાતો કરી. એમના મુખે એમની જીવનકથા સાંભળી. એ જીવનકથા કહેતી વખતે ઉત્તમભાઈ ક્યારેક રોમાંચિત થઈ જતા તો ક્યારેક એમની આંખોમાંથી આંસુ સરી પડતાં. સ્વજીવનના અનુભવોને તાટથ્યથી જોવાની એમની રીત અનોખી હતી. ભૂતકાળની
3
.
