Aafatoni Aandhi Vachhe Samruddhinu Shikhar U N Mehtanu Jivan Charitra

SR No.: 032342
Original Sutra Author: N/A
Author: Kumarpal Desai
Publisher: Torrent Limited
Total Pages: 242
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 10 MB

Page 139

એક વાત ભૂલાઈ ગઈ. બાય-પાસ સર્જરી પછી લેસિક્સના જે ઇંજેક્શનો ઉત્તમભાઈને આપવાના હતા તે ભૂલાઈ ગયું અને એકાએક એમનું શરીર ફૂલી ગયું. એમનું વજન તેર કિલો જેટલું વધી ગયું. શ્વાસ એવો ચડ્યો હતો કે બેસે જ નહિ. હૉસ્પિટલની નર્સને બોલાવીને સમીરભાઈએ ડૉક્ટરનું સરનામું મેળવ્યું અને ડૉક્ટરની સલાહ બાદ લેસિક્સનું ઇંજેક્શન આપ્યું તથા સારવાર શરૂ કરી. પોતાના જીવનમાં ઉત્તમભાઈને મોટા રોગોનો જ સામનો કરવાનો આવ્યો છે એવું નથી બન્યું. એ રોગનું સાચું નિદાન અને યોગ્ય ઉપચાર માટે પણ ઘણી મથામણ કરવી પડી છે, તેનું આ ઉદાહરણ છે.
૧૯૯૦ના જૂન મહિનામાં દિલ્હીમાં ટોરેન્ટની ઑફિસનું ઉદ્ઘાટન રાખ્યું હતું. આ સમયે ઉત્તમભાઈ દિલ્હી જવાના હતા, પરંતુ એ દિવસોમાં એમને જીભ આળી થઈ ગઈ હોય તેવું લાગ્યું. આથી એમના પરિચિત ડૉક્ટરને બતાવવા ગયા. ડૉક્ટરે કહ્યું કે દિલ્હીની ટિકિટ કેન્સલ કરાવી નાખો અને ઘેર જઈને આરામ કરો. ઉત્તમભાઈએ દિલ્હીનો કાર્યક્રમ રદ કર્યો.
તેઓ દવાની પરિભાષા જાણતા હતા તેથી તેમને ખ્યાલ આવ્યો કે પેરેલિસિસની અસર થાય એવી ડૉક્ટરને દહેશત હતી. ૧૯૯૦ના સપ્ટેમ્બરમાં તો એવું બન્યું કે તેઓ કશું બોલતા હોય ત્યારે બે સેકંડ, પચાસ સેકંડ કે એક મિનિટ સુધી તેઓ શું બોલે છે એનો ખ્યાલ ગુમાવી બેસતા હતા. ૧૯૯૦ની આઠમી સપ્ટેમ્બરે મુંબઈમાં ડૉક્ટરનો વ્યવસાય કરતા મૂળ બનાસકાંઠા જિલ્લાના ડૉક્ટરોનું એક સંમેલન યોજાયું હતું.
આ સમયે ઉત્તમભાઈએ ફિઝિશિયનને પોતાની તબિયત બતાવી, તો એમણે ઉત્તમભાઈને કહ્યું કે તમે મુંબઈ જવાનું બંધ રાખો, કારણ કે ખુદ ડૉક્ટરો પણ પેરેલિસિસમાં કયા સમયે શું થશે તે કળી શકે તેમ ન હતા. વળી સાવચેતી રૂપે ઉત્તમભાઈને કહ્યું હતું કે તમારે બે કલાકથી વધુ સમય પ્લેનમાં મુસાફરી કરવી નહીં. બે-ત્રણ કલાકથી વધુ મોટરમાં સફર કરવી નહીં. ટ્રેનમાં મુસાફરી કરવાની તો વાત જ સદંતર ભૂલી જવી !
આમ તો ઉત્તમભાઈએ ઘણા ગંભીર રોગોનો અનુભવ અને સામનો કર્યો હતો અને એમાંથી પાર પણ ઊતર્યા હતા. એમણે માન્યું કે રોગોની યાદીમાં એકાદ મોટો રોગ બાકી રહી ગયો હોય તેમ લાગે છે !
ઉત્તમભાઈને કેન્સરની બહુ ફિકર નહોતી, બીજા રોગોની પણ ચિંતા નહોતી, પણ બીજાં બધાં દર્દ કરતાં એમને પેરેલિસિસની ભીતિ વધુ રહેતી હતી. આનું કારણ એ કે આમાં દર્દીને લાચાર અને પરવશ જીવન જીવવાનો વારો આવતો.
135