________________
પ્રત્યેક પળ મહત્ત્વની હોવાથી એમને ઘેર રાખીને સઘળી સારવાર શરૂ કરી દીધી. ડૉ. હર્ષદ જોશી આવ્યા. બીજા ન્યૂરોલોજિસ્ટ પણ આવ્યા. ઉત્તમભાઈને મોટામાં મોટો ડોઝ આપવામાં આવ્યો અને એમના જીવન પરથી ઘાત ટળી ગઈ.
એ પછી એક મહિનામાં તો ઉત્તમભાઈ પુન: સ્વસ્થ થઈ ગયા અને બીજા પખવાડિયામાં આવી જીવલેણ માંદગીમાંથી ઉત્તમભાઈ બહાર આવી ગયા. કોઈને કલ્પના પણ ન થાય તેટલી ઝડપે સાજા થઈ ગયા.
ક્યારેક એ ડૉ. રસિકભાઈ પરીખને એ પછી પૂછતા કે, “ખરેખર એમની સ્થિતિ એટલી બધી ગંભીર હતી કે પછી ડૉક્ટરોની ધારણા ખોટી હતી ?”
ડૉ. રસિકભાઈ પરીખ કહે, “એ તો જેણે જોયું હોય એને જ ખ્યાલ આવે.” એમને પોતાને પણ ઉત્તમભાઈ આમાંથી બહાર આવશે એવી અંગત રીતે સહેજે આશા નહોતી.
પુન: આરોગ્ય સાંપડતાં ઉત્તમભાઈએ અમેરિકા જવાનો વિચાર કર્યો. તેઓ એમના બ્લડના રિપોર્ટ પણ લોસ એન્જલસના ડૉ. રોબર્ટ લ્યુકસને મોકલતા હતા. એમના રિપોર્ટ જોયા પછી ડૉક્ટરોને પણ આશ્ચર્ય થયું કે દોઢેક મહિનામાં કઈ રીતે આટલી ઝડપથી પુનઃ સ્વાથ્ય મેળવ્યું !
ઉત્તમભાઈ કમળાની ગંભીર બીમારીમાંથી બહાર આવ્યા. જીવનનો એક અત્યંત દુ:ખદ અને વ્યથાભર્યો અધ્યાય પૂરો થયો, પણ હજી આફતોનો અંત ક્યાં હતો ? શરીરમાં ગાંઠો હતી. ચળ આવતી હતી અને કેન્સર તો શરીરમાં બેઠું જ હતું.
119
