________________
શ્રી કલ્યાણમુનિ હવે તું કાલાવાલા કરીને, કિમ વલગાડે રેગરે; મારી રાજુલ પ્યારી, સહસાવનમારે દક્ષા ધારશું. મારા. ૨ નવ ભવની તમે પ્રીત તેડે છે, માંડ હેઠ અપાર; તીર્થકર સહુ નારી વરીને, પામ્યા ભવને પારરે. મારા ૩ તીર્થકર જે ભેગી પરણ્યા, તેને છે નહીં રોષ ક્ષીણ ભેગી હું શાને કારણ, કરૂં હિંસાને પિષ. મારા. ૪ હિસાથી ભય પામે પ્રભુની, તે મુજને કીમ છેડે; વેદના મન શું નહી ગણે, ઝટકે નેહ ન તેડેરે. મારા પ નેહ ખરે તપ જપ પ્યારી, ઉતારે ભવ પાર; અવર નેહ સહુ જુઠા જગમાં જિનવર વચન વિચાર. મારા ૬ તે હવે સંજમ દઈને મુજને, આ શીવપુર વાસ; મારે તે પતિ પ્યારા તમે છે, પરેને મનની આશ. મારા. ૭ પ્રથમ મૂર્તિ રાજુલને મેલી, દંપતિ પ્રેમ પ્રમાણ કહે કલ્યાણ છે સમરણ સાહિબ, સેવ થઈ સાવધાન મારા. ૮
શ્રી પાશ્વજિન સ્તવન
(ભેખ રે ઉતા રાજા ભરથરી–એ રાગ) સુખકર પાસ જિનેશ્વર, જગજીવન જગનાથજી. આપ દિવાકર માહરા, મનપાની સાથજી. " સુખકર૦ ૧ નયરી વણારસીના ધણી, અશ્વસેન નૃપ નંદજી; વામા દેવીના લાડલા, તેડે કર્મના ફંદજી. સુખ૦ ૨ દીક્ષા લઈ પ્રભુ રયડી, ધરતા અહનીશ ધ્યાનજીઃ રાગદ્વેષ ઘરેકરી, પામ્યા કેવલજ્ઞાનજી.
સુખ૦ ૩
