________________
તેમની કાવ્ય-પ્રસાદી.
(ઢાલ ૩જી-ભાષા.) તવ ચઢિઓ ઘણુમાનગજે, ઇંદભૂઈ ભૂદેવતે હું કાર કરિ સંચરિઓ, કવણુસુ જિણવર દેવતા ૧૭ જે જનભૂમિ સમવસરણ, પેખે પ્રથમારંભતે દહદિસિ દેખે વિબુધ વધૂ, આવંતી સુરરંભ તે છે ૧૮ મણિમય તેરણ દંડ ધજ, કેસીસે નવઘાટ તે | વૈર વિવર્જિત જંતુગણ, પ્રાતિહારજ આઠ તે / ૧૯ા સુરનરકિન્નર અસુરવર, ઇંદ્ર-ઈંદ્રાણુ રાય તો ! ચિત્ત ચમકિય ચિંતવે એ, સેવંતા પ્રભુપાય તે ૨૦ | સહસકિરણ સમ વીરજિણ, પખવિ રૂપવિશાલ તે ! એહ અસંભવ સંભવે એ, સાચો એ ઇદ્રજાલ તો | ૨૧ તે બેલા ત્રિજગગુરૂ, ઇંદભૂઈ નામેણ તે / શ્રીમુખે સંશય સામિ સવે, ફેડે વેદપણ તે | ૨૨ ને માન મેસ્ટ્રી મદ ઠેલી કરી, ભગતે નામે સીસ તે | પંચસયાનું વ્રત લીયે એ, ગોયમ પહિલે સીસ તે | ૨૩ | બંધવસંજમ સુણવિ કરી, અગનિભુઈ આઈ તે નામ લઈ આભાસ કરે, તે પણ પ્રતિબધઈ તે / ૨૪ II ઈણ અનુક્રમે ગણહર રણ, થાપ્યા વીર અગ્યાર તે / તવ ઉપદેશે ભુવનગુરૂ, સંજમશું વ્રત બાર તે ૨૫ બિહું ઉપવાસે પારણું એ, આપણુપે વિહરંતતે ગાયમ સંજમ જગસયલ, જયજયકાર કરંત તે ૨૬ છે
| (વસ્તુ છંદ.). દભૂઈએ ઈંદભૂઈએ ચઢે ય બહુમાન હંકારો કરી કંપતો સમવસરણ પહોતે તુરંત | ઈહ સંસા સામિ સવે, ચરમના ફેડે કુરંત બધિ બીજ સંજાય મને, ગાયમ ભવહ વિરત્ત ! દિખ્ખા લેઈ સિખા સહિય ગણહરપય સંપત્ત ૨૭ છે.
