________________
પ્રકરણ ૧૨મું.
જીવન યુદ્ધ પણ એ મુસાફરો કોણ? એકાએક તેમને માંડવગઢમાં આવવાની શું જરૂર પડી ? વાંચકોને સ્વભાવિક રીતે જ પ્રશ્ન થશે.
એ મુસાફરીમાં એકે તો પેથડના નામથી પરિચિત દેદાશાહના દરિદ્ર પુત્ર પૃથ્વી કુમારને અમારા વાંચકે ઓળખે છે. તેની સાથે તેની સ્ત્રી અને પુત્ર પણ વખાના માય આજે માંડવગઢના આશ્રયે આવી ચડ્યા છે. જેને જગતમાં કયાં આશ્રય ન મળે તેને માંડવગઢની ભૂમિ વાત્સલ્ય ભાવથી રૂ-કારે છે એને 'ડે સાંભળ્યું હતું. તેણે સહકુટુંબ માંડવચંદ્રમાં રહી જીવન યુદ્ધ લડવાનો નિશ્ચય કર્યો હતો. અહીં આ આવ્યા પછી ઘણું દીન અવસ્થા ભેગવતા વ્યાપારીઓ અઢબીક લક્ષમાં પ્રાપ્ત કરવા ભાશાળી થયા હતા, કેટલાયે બુદ્ધિમાને રાજ્યનો આશ્રય મેળવી પિતાને પ્રભાવ પાડી શકયા હતા, પેથડના મનમાં પણ એજ મહાત્વાકાંક્ષા રમી રહી હતી. તે હરકોઈ ભેગે જીવન યુદ્ધમાં વિજય મેળવવા મથી રહ્યો હતો.
નવકાર મંત્રનું સ્મરણ કરતો તે દરવાજા પાસે ઉભે છે. આગળ વધવા એક પગ ઉપાડે છે એટલામાં એક અસાધારણ દેખાવ તેની નજરે પડે. પેથડ થંભીને ઉલે થઈ રહ્યા છે
