________________
'*
*
(૩૭) પરિતાપના કષ્ટ ખમવા છતાં અહીં સુધી પહોંચી શકયા છે એજ એક વાત તમારી વિપત્તિ તમારે માટે કેટલી ઉપયોગી થઈ શકી છે એ બહુ લંબાણથી સમજવાની જરૂર નથી.”
દેદાશાહે આભાર પૂર્ણ હૃદયે મસ્તક નમાવ્યું ને પિતાની પ્રશંસા અભિમાનથી નહીં પણ નમ્રતાના ભાવથી સાંભળી રહ્યો.
પણ મારે એક વાત તમને ખાસ કરીને કહેવાની છે. આ સુવર્ણસિદ્ધિને તમે યેગ્ય જ છે, છતાં સિદ્ધિઓને દુરૂપયેગ ન થાય તેની તમારે સાવચેતી રાખવી પડશે. સિદ્ધિ એ તલવારની ધાર છે. જેમ બાળકના હાથમાં રહેલી તલવાર બાળકનો જ ઘાત કરે છે તેમ જેને સિદ્ધિને ઉપયોગ કરતા આવડતું નથી તે પિતાને હાથે કરીને ભારે ભયંકર આપતિએમાં ઉતરી પડે છે. સિદ્ધિની અભૂતતાને પચાવી લેવી એ સહજ વાત નથી. માણસ દુઃખ-દારિદ્રય નભાવી લે, પણ સિદ્ધિના બળને જીરવવું ઘણુંવાર મુશ્કેલ થઈ પડે છે. વર્ષાઋતુમાં ક્ષુદ્ર નાળાં–કળાં પાણીથી ઉભરાઈ જાય છે ત્યારે તેનામાં કેટલું તાણ આવે છે તે તમે જાણતા હશે. બાર મહિના પાણીથી ભરપૂર રહેનાર ગંભીર નદીઓમાં એટલું તાણ નથી. તે વર્ષાઋતુના વેગને પિતાની અંદર પચાવી લે છે. તે જ પ્રમાણે જેઓનાં ચિત્ત શુદ્ર, પામર કે દુર્બળ હોય છે તેઓ આવી સિદ્ધિઓ પ્રાપ્ત થતાં ભારે અભિમાની, નાસ્તિક કે નિર્દય બની દુનીયાને રંજાડવા કમર કસે છે. તમારા સંબંધમાં એ ભય રાખવાનું કારણ નથી. સિદ્ધિઓ નહીં હોવા
