________________
( ૧૮ ) .
જોઈએ. કરજનું દુઃખ મને છેક અજાણ્યું નહતું પણ એ દુઃખની ઉહી વાળા તારા મનને અને શરીરને આ રીતે સળગાવી રહી છે તે વાતથી તો છેક અજાણ હતું. મેં પરિ. શ્રમ અને પુરૂષાર્થ કરવામાં બાકી નથી રાખી. પણ કેણ જાણે કેવાં ય કર્મો પૂર્વે કર્યો હશે કે મારા ઘણા દાવ નિષ્ફળ જે નીવડ્યા છે. હવે એક છેલ્લે પાસો ફેંકે બાકી છે. તે પણ આવતી કાલે ફેંકી દઈશ. હું પાછો ન આવું ત્યાં સુધી સમજજે કે મારી સાધના હજી પરિપૂર્ણ નથી થઈ. મારે પ્રયત્ન ફળશે અથવા ભાગ્યોદય આડે આવેલાં વાદળ વિખરાશે કે તેજ ઘડીએ, લેશમાત્ર પણ વિલંબ કર્યા વિના અહીં આવીને હાજર થઈ જઈશ. કાંત દેહ પાડો અને કોને કાર્ય સાધવું એ નિશ્ચય કરીને જ કાલે પ્રયાણ કરીશ.”
દેદાશાહની પ્રતિજ્ઞાનું મૂલ્ય વિમલા બરાબર સમજતી હતી. તેને ખાત્રી હતી કે જે વાત પોતાના પતિ મન ઉપર લે તે જાનના જોખમે પણ ફળીભૂત કર્યા વિના ન રહે. બેપાંચ દિવસ વધુ રોકાઈને પણ પોતાની ઈષ્ટસિદ્ધિ વરશે એ આશામાં તે સંતુષ્ટ બની.
આ નીતિપરાયણ કુટુંબ ઉપર અકસ્માત ઘેરાઈ આવેલાં વાદળ એ રીતે જોતજોતામાં વીખરાઈ ગયાં. વિમળાના એકજ આઘાતે દેદાશાહના ભાગ્ય આડેનાં આવરણ પણ ધ્રુજી ઉઠ્યાં.
