________________
(૧૩) ચલાવ્યું, “તમારાં ઘરબાર લૂંટાશે-હૈયાં છોકરાં રઝળશે અને જાનમાલની બરબાદી થશે. તમારા તોફાનથી કઈ રાજસત્તાન અચળ ન્યાય નિયમ નહીં ફરે.”
“ઘરબાર લુંટાય અને મંત્રીશ્વર પેથડકુમાર અન્યાયને ભેગા થાય એ બેમાંથી જે એકની પસંદગી કરવાની ડાય તે અમે સૈ સમસ્વરે કહીએ છીએ કે અમારા ઘરબાર ભલે લૂંટાય–અમારે મંત્રીશ્વર તે અમારી મધ્યમાં જ રહેવું જોઈએ, તેને એક વાળ સરખો પણ વાંક ન થે જોઈએ. મંત્રીશ્વરના પ્રતાપે અમે દેશના ગમે તે ખૂણામાં રહી, ગુમાવેલી સંપત્તિ ફરી મેળવશું. ” મેઘગર્જના જેવા પડઘા ચારે કેરથી આવવા લાગ્યા.
રાજાને લાગ્યું કે આવા તોફાન વખતે દલીલ ન હોય. તેણે પિતાના સૈનિકોને આજ્ઞા કરી કે –“ ગમે તેમ મારી કુટીને પણ લોકોને વિખેરી નાંખો.”
રાજાનું ફરમાન થતાં સૈનિકે દંડા લઈ ઉતરી પડ્યા. પેથડકુમારે તેમને હાથના ઈસારાથી રોકવા કહ્યું –“ હું તમારો ગઈ કાલને મંત્રી તમને કહું છું –” શબ્દ અધૂરા રહ્યા. રાજાએ અટારીએથી ઉચાર્યું: “મંત્રી કોઈ જ નથી -હું તમારો રાજા તમને ફરમાવું છું કે બળજેરીથી પણ લેકોને વિખેરી નાખે.”
પશુબળ વાપરતાં પ્રજાને ચિરસ્થાયી પ્રેમ નહીં પાળે, રાજન ! જુલમથી પ્રજાની આંતરડી કકળી ઉઠશે–
