________________
( ૧૫૦)
પેલે સત્તાધારી પુરૂષ પોતાના ખાનગી ખંડ તરફ વળે તેણે પિતાના વ્યકિતત્વને છુપાવવા એક રાજદૂતને છાજે તે સાધારણ વેષ પહેર્યો અને પિતાના જ હાથ વતી એક પત્ર લખી, માર્ગમાં પડી ન જાય તેવી સંભાળથી ભેઠમાં મૂકો.
ઘેડ તૈયાર છે.” જેમલનો અવાજ આવ્યો.
એક વાર આકાશ તરફ નજર નાખી નવકાર મંત્રનું સ્મરણ કરી, તે નીચે આવ્યો ઘોડાને થાબડયો અને શાંતિથી સ્વાર થયે. શ્રદ્ધા અને આત્મબળનું તેજ તેની મુખમુદ્રા ઉપર રમી રહ્યું. પવનના વેગ જેવા પાણીદાર અશ્વ પણ પળવારમાં તે માંડવગઢની દષ્ટિ મર્યાદાને ઓળંગી ગયે. રસ્તે જતાં માંડવગઢના નાગરિકોની મમતાળુ દષ્ટિ એ સ્વાર અને તેના વેગવંતા ઘોડા તરફ ચૅટી રહી. સવારથી તે લઈને તે સાંજ સુધી હજાર દીન-દુ:ખી મનુષ્યના આશીર્વાદ એ પ્રવાસી પુરૂષના આંગણે વરસતા. કેઈ રાજનીતી કે ભાગ્યદેવિની પ્રતિમા સમ એ શ્રીમંત કોણ હશે?
એ મુસાફર દેવગિરિ તરફ પ્રયાણ કરી રહ્યો હતો. અને દેવગિરિ પણ કાંઈ ન્હાનું સૂનું શહેર ન હતું. તે એક વિશાળ અને સમૃદ્ધિવાન રાજધાનીનું શહેર હતું. રાજાની આજ્ઞા કરતાં પણ ત્યાંના મંત્રીશ્વરની ઇચ્છા વધારે માનનીય અને આદરણીય ગણાતી કારણ કે દેવગિરિના રાજાધિરાજનું હદય જીતનાર મંત્રી ગ્ય ઉપચારો વડે રાજા અને પ્રજા ઉભયની પ્રીતિ સંપાદન કરી શક્યા હતાતે સ્વભાવે કઠોર છતાં
