________________
( ૧૧ ) અતિશય આનંદ થશે. તે દિવસથી પેથડ અને ઝાંઝણકુમારનું સન્માન દિનપ્રતિદિન વૃદ્ધિ પામવા લાગ્યું. તેમણે પણ પોતાની સત્તા અને લાગવગ જેમ બને તેમ ધર્મનાં કાર્ય કરવા પાછળ જ ખર્ચવાને નિશ્ચય કર્યો.
– @) – પ્રકરણ ૧૪ મું.
બુંદથી બગડી–પણ હાજથી સુધરી ! રાજદરબારમાં સારી પ્રતિષ્ઠા પામવા છતાં પણ પેથડ અને ઝાંઝણ હજી સુધી નિરભિમાન જ રહ્યા છે, માંડવગઢના મહારાણા વિસિહદેવ પિતાના આ બે સલાહકારમાંથી એકેને પૂછયા વિના પાણી નથી પીતા એવી લોકવાયકા ગામમાં ચાલે છે. ઘણાને આશ્ચર્ય થાય છે કે રાજા-રજવાડામાં આટલી પ્રતિષ્ઠા હોવા છતાં પેથડ મંત્રી આ “ધી” ની દુકાન શા સારૂ ચલાવી રહ્યા હશે? રાજાએ રાજ્યની આવકમાંથી હોટું વર્ષાસન આપી દીધું છે, નવાજેશે પણ નિરંતર મળ્યા કરે છે. આટલું છતાં વ્યાપારનો મોહ ન મૂક એ શું લેભની પરાકાષ્ઠા નથી ? જે કોઈ આવી વાત કાઢે છે, તે પેથડ તેને એકજ જવાબ આપે છે:–“સારા પ્રતાપ આ દુકાનના ! રાજયની કૃપા તે આજે છે અને કાલે ન હોય પરંતુ દુકાનને વ્યાપાર જે ભલી રીલે ચાલતું હોય તે કોઈના એશીયાળા થવાને વાર ન આવે. આપણે તે વ્યાપાર
