________________
ક
શ્રીસુખસની
૧
[પુઃ આ કડીના શબ્દોને જપજીમાં આવતા દુક્ષ્મ અને मंने शब्-हो ध्यानभां शमीने सभलमे, अर्थात् हुकम शब्हने પરમાત્માવાચક જ ગણીએ તથા મને એટલે માનવુ –પાળવું – સાક્ષાત્કાર કરવા એવા અથ લઈ એર,—તા એવા અથ થાય ઢે, ‘ જે માણસ પેાતાના પરમાત્માને મનમાં વસાવે છે (તેમને સાક્ષાત્કાર કરે છે), તેને બધા નિધિ પ્રાપ્ત થયા જાણેા.? ]
५- २
अगनत साहु अपनी दे रासि । स्वात पीत बरतै अनद उलासि ॥१॥ अपनी अमान कछु बहुरि साहु लेइ । अगिआनी मनि रोसु करेइ ॥२॥ अपनी परतीति आप ही खोवै । बहुरि उसका बिस्वासु न होवै ॥ ३ ॥ जिसकी बसतु तिसु आगै राखै । प्रभकी आगिआ मानै माथै ॥ ४ ॥ उसते चउगुन करै निहालु । नानक साहिबु सदा दइआलु ||५||
१. भुमो 'भ्यालु'-२ :―
हुकमे अंदर सभु को बाहरि हुकम न कोइ । नानक हुकमै जे बुझे त हउमे कहै न कोइ ॥
२. भुखो 'भय'-१५ :
मैंने पावहि मोखु दुआरु, मनै परवारै साधारु ।
मंनै तरै तारै गुरु सिख, मंनै नानक भवही न भिख ॥
