________________
T કર્તા: શ્રી માનવિજયજી મ.
(રાગ-પ્રભાતી) ઋષભ-જિગંદા! ઋષભ-જિગંદા તુમ દરિશણ હુએ પરમાણંદા, અહ - નિશિ ધ્યાઉં તુમ દીદારા મહિર કરીને કરજયો પારા-ઋષભ(૧). આપણને પૂંઠે જે વળગા, કિમ સરે ? તેહને કરતાં અળગા અળગા કીધા પણ રહે વળગા, મોર-પીંછ પરે ન હુએ ઉભગા-ઋષભ(૨) તુમ્હ પણ અળગા થયે કિમ સરશે ? ? ભગતી ભલી આકરણી લેશે, ગગને ઊડે દુરે
પડાઈ, દોરીબળે
રહી આઈ-ઋષભ(૩) મનડું છે ચપળ સ્વભાવે તો તે અંતર્મુહૂર્ત
પ્રસ્તાવે ૮ તે તો
સમય-સમય બદલાયે, ઈંમ કિમ પ્રીતિ-નિહાવો થાય?-ઋષભ(૪) તે માટે તું સાહિબ મારો ! હું છું સેવક ભવો – ભવ તારો ! એહ સંબંધમાં મ હજો ખામી, વાચક માન કહે શિર-નામી-ઋષભ(૫)
A
ને
હાથે
મુ જ
૧. ચહેરો, મૂર્તિ ૨. મહેરબાની, કરુણા ૩. પાછળ ૪. જુદા ૫. દૂર = જુદા ૬. ચાલશે ૭. પતંગ ૮. સમયોચિત અનુકૂળ થાય ૯. પ્રેમનો નભાવ
૧૪)
