________________
૧૯૧
હરી ! ત્રીજે દીન ઘર તેનું અલ્યુ. નારી નિ ંદન સહુ જન ભલ્યુ । ૧૨ । સાર્થવાહ કર વેચી તીણે, ચાલ્યા નિજ દેશાવર ણિ !! પંથ વચ્ચે લુંટાણા તેહ, સર્વ ઋદ્ધિ નાઠ લઈ દેહ ॥ ૧૩ ૫ વનમાં સરેાવર તીરે ખડી, રાજકુમારી કમે નડી । પુન્યે મુનિ મલ્યા ગુણુ ગેહ, મીઠે વયણે એલાવી તેહ ! ૧૪ રા
॥ ઢાળ ॥ ૩ ॥ છેારી જાટડીની ! એ દેશી
૫ ારીરે બેટી તુ તેા રાયની, હું કાંઈ ઉભી સાવર પાળરે ! શું દુઃખ ચિંતવે ॥ સિરદાર સહૂને સુખ કરે, મહારાજ મુનિ એમ ઉચ્ચરે ા પૂર્વભવ મચ્છર કરી, હે કાંઈ લી તરુ શાખા ડારે ૫ સેામસુંદરી ભવે ! સિર૦ ॥ મ૦ ૫ ૧ ૫ તાત મરણ પુર લુંટીયુ, હું કાંઈ પડી તુ અટવી મેાજારરે ! દુઃખ પામી ઘણું ખેચરશુ, ઇણે ભવે લહ્યો ! હું કાંઈ સુખ સંભોગ એક વાર, વલી વનચર પણું ! સિ॰ ॥ મ॰ ॥ ૨ ॥ જ્ઞાની ગુરુ વયણાં સુણી, રાજકુમારી પુછાયરે ! ગુરુ ચરણે નમી, આ દુઃખથી કિમ છૂટીયે ! હે કહીયે કરી સુપસાયરે, દુઃખ વેલા ખમી | સિ॰ ll મ॰ ॥ ૩ ॥ અક્ષયનિધિ તનિધિ કરો, હે જ્ઞાન ભક્તિ વિસ્તારરે ॥ શક્તિ ન ગેાપવી, શ્રાવણ વદી ચેાથે થકી !! હે સંવત્સરી દિન સારરે, પૂરણ તપ તપી સિ॰ !! મ॰ ॥ ૪ ॥ ચેાથભક્ત એકાસણું, હે શક્તિ તણે
