________________
૧૫૯ જ્ઞાની ગુરૂને વાંદવા, પુત્ર સહિત ભૂપ વૃંદરે, સુંઠ | ૧ | સદગુરૂ દીએ દેશનારે, સાંભલે ચતુરસુજાણ સુંદર છે જ્ઞાન ભણે ભવિ ભાવસું, જિમ લહે કેડી કલ્યાણરે છે સું સત્ર | ૨ | સિંહદાસ સુત આપણે, આવીન કરજેડી છે શું છે વિધિશું વાદી દેશના, સાંભલવાના કેડરે છે શું છે સહ છે ૩ છે સુંઠ છે જ્ઞાન આશાંતના જે કરે, તે લહે દુખ અનેકરે છે શું છે વાચા પણ નહિ ઉપજે, બાલપરે વિવેકરે છે શું છે સ૦ છે જ છે સ્ત્ર છે ઈહિ ભવ પરભવ દુખ લહે, દુષ્ટ કુષ્ટાદિક રેગરે છે સ્ત્ર છે પરભવ પુત્ર ન સંપજે, કલત્રાદિક વિગરે છે સુંઠ | સત્ર છે ૫ મું છે સિંહદાસ પુછે હવે, નિજ બેટીની વાતરે છે સું | શે કરમે રેગ ઉપને, તે કહે સકલ અવદાતરે બે સુંઠ | સ | ૬ | સ્વ છે ગુરૂ કહે શેઠજી સાંભલે, પુરવભવ વિરતંતરે છે સું છે ઘાતકી ખંડ મધ્ય ભારતમાં, ખેટક નગર નિરખંતરે છે શું છે સ0 | ૭ જિનદેવ વણિક વસે તિહાં, સુંદરી નામે નારરે છે શું છે પાંચ બેટા ગુણ આગલા, ચાર સુતા મહારરે શું છે સવ ૮ | સુંઠ છે એક દિન ભણવા મુકીયા, હુંશધરી મન માંહીરે છે છે ચપલાઈ કરે ગુણ, ન ભણે હરખે ઉંચ્છાહિરે છે સુંઠ | સ | | ૯ | શું છે શીખામણ પંડયે દીએ, આવી રૂએ માતા પાસરે, છે . કેપ કરી વધતુ કહે, બેઠા રહે ઘરવાસરે છે સું૦ | સો ૧૦
