________________
[ ४७ ]
मुज प्रभु मोहन वेलड़ी, करुणाशु भरीया । प्रभुता पुरे त्रीभुवने, गुण मणिना दरिया || चन्द्र० ||४|| सहेजे सो माहरो साहिबो, मल्यो शिवनो साथी । सहेजे जीत्यो जगतमां, प्रभुनी सेवा थी ॥ चन्द्र० ||५|| विमलविजय गुरुरायनो, शिष्य कहे करजोड़ी । रामविजय प्रभु नामथी, लहे संपदा कोडी | चन्द्र० ||६|| ७ सुविधिनाथजी का स्तवन
ताहरी अजबशी योगनी मुद्रारे, लागे मने मीठीरे । एतो टाले मोहनी निद्रारे, परतक्ष दीठीरे ॥ लोकोत्तर थी जोग नी मुद्रा व्हाला मारा, निरुपम आसन सोहे । सरस रचित शुक्ल ध्याननी धारे, सुर नरना मन मोहे रे || लागे || १ || त्रिगड़े रतन सिंहासनेबेसी, ( व्हाला मारा) चिहुँ दिशी चामर ढलावे । अरिहंत पद प्रभुतानो भोगी तोपण जोगी कहावे रे || लागे ० ||२|| अमृत भरणी मीठी तुज वाणी, ( व्हाला मारा) जेम आषाढ़ो गाजे । कान मारग थर हियड़े बेसी, संदेह मनमा भाँजे रे || लागे ० ॥ ३ ॥ कोड़ि गमे उभा दरबारे, ( व्हाला मारा) जय त्रण भुवन नी रिद्धि तुज आगे, दीसे || लागे ० || ४ || भेदलहुँ नहि जोग जुगतिनो, ( व्हाला मारा ) सुविधि जिणंद बतावो । प्रेमशु कांति कहे करी करुणा मुज मन मंदिर श्रावोरे || लागे ० ॥५॥
मंगल सुर बोले । इम तृण तोले रे
