________________
[ १०८] मन हर्ष न मावे । मारे त्रण पदवी नी छाप, दादा जिन चक्री बाप ॥ ७॥ अमे वासुदेव धुर थइशु, कुल उत्तम महारु कहीशु । नाचे कुल मदशु भराणो, नीच गोत्र तिहां बंधाणो ॥ ८ ॥ एक दिन तनु रोगे व्यापे, कोई साधु पाणी न ापे । त्यारे वंछे चेलो एक, तब मलीयो कपिल अविवेक ॥६।। देशना सुणी दीक्षा वासे, कहे मरिची लीयो प्रभु पासे । राजपुत्र कहे तुम पासे, दीक्षालेशु अमे उल्लासे ॥ १० ॥ तुम दरशने धरमनो व्हेम, सुणी चिंते मरिची एम । मुझ योग्य मल्यो ए चेलो, मूल कडवे कडवो वेलो ॥ ११ ॥ मरिची कहे धर्म उभयमां, लीये दीक्षा यौवन वयमां । एने वचणे वध्यो संसार, ए बीजो कह्यो अवतार ॥ १२ ॥ लाख चौराशी पूरव आय, पाली पंचमे स्वर्ग सधाय । दश सागर जीवित त्यांही, शुभवीर सदासुख मांही ॥ १३ ॥
ढाल तीसरी (राग-चौगईनी) पांचमे भव कोल्लाक सन्निवेश, कौशिक नामे ब्राह्मण वेष । असी लाख पूरव अनुसरी, त्रिदंडीयाने वेषे मरी ॥१॥ काल बहु भमियो संसार, थुणापुरी छट्ठो अवतार । बहोतेर लाख पूरवने प्राय, विप्र त्रिदंडिक वेष धराय ॥२॥ सौधर्म मध्यस्थितिए थयो, आठमे चेत्यै सन्निवेसे गयो ।
