________________
[१०३] जिम मुनि कहे रोहिणी तप करोरे, सात वरस उपर सात मास । रोहिणी नक्षत्रने दिनेरे, गुरुमुख करीए उपवा रे ॥गु० २॥ तपथी अशोक नृपनी प्रियारे, थइ भोगवी भाग विलास । वासुपूज्य जिन तीथेरे, तमो पामशो मोक्ष निवासरे ।।त० ३॥ उजमणे पुरे तपेरे, वासुपूज्यनी पडिमा भराय । चैत्य अशोक तरु तलेरे,अशोक रोहिणो चितरायरे॥१० ४॥ साहमीवच्छल पधरावीनेरे, गुरु वस्त्र सिद्धांत लखाय । कुमार सुगंध तणीपरेरे, दुष्कर्म सकल क्षय जायरे ॥दु० ५॥ साधु कहे सिंहपुरमांरे, सिंहसेन नरेसर सार । कनकप्रभा राणी तणोरे, दुगंधी अनिष्ट कुमार ॥दुर्ग० ६॥ पद्मप्रभुने पूछतारे, जिन जल्पे पूर्वभव तास । बार योजन नागपुरथीरे, एक शिला निलगिरी पासरे ॥२० ७॥ ते उपर मुनि ध्यानथीरे, न लहे आहेड़ी शिकार । गौचरी गत शिला तलेरे. कोप्यो धरे अग्नि अपाररे ॥को०८॥ शिला तपी रह्या उपरेरे, मुनि आहार करे काउस्सग्ग । क्षपकश्रेणी थये केवल रे, तत्क्षण पाम्या अपवर्गरे ।तत्०९॥ आहेड़ी कुष्टी थइरे, गयो सातमी नरक मझार । मच्छ मघा अहीं पांचमी, सिंह चोथी चित्र अवतार ।।सिं०१०॥ त्रीजी बिलाड़ो वीजीएर, धृा प्रथम नरक दुःख जाल । दुःखना भव भमी ते थयोरे, एक सेठ घरे पशुपाल।ए०११॥ धर्म लही दवमां बल्योरे, निंद्राए हृदय नवकार । श्रीशुभवीरना ध्यानथीरे, तुज पुत्र पणे अवतार ।।तु०१२।।
