________________
૩૦e
આરે મેઘ વરસે બહુ જોરથી, મગશેલીઓ ન ભીંજાય;
બીજા ગળી જાય છે સં૦ | ૨ | દુધ સાકર-ઘીથી સીંચો સદા, લીંબડાની કડવાશ ન જાય;
મધુ ન થાય. એ સં૦ | ૩ | ચંદન વૃક્ષના મૂળે વસી રહ્યો, ફણીધરે ન છેડયે સ્વભાવ;
જાણ્યા ન પ્રભાવ. એ સં૦ | ૪ | પાણી માંહે પડ રહે સદા, કાલમિંદ તણું એવું જેર;
ભીંજાય ન કર. સં૦ | ૫ | આધન ઉકળતા માહે ઓળીએ, પણ કેર કેરડું ન રંધાય;
બીજા ચઢી જાય. એ સં૦ | ૬ સો મણ સાબુએ સાફ કર્યા છતાં, કેલસાની કાળાશ ન જાય;
ઉજજવળ નવિ થાય. એ સં૦ છે ૭ | ખરને નિર્મળ જલે નવરાવીએ, પણ રાખ દેખી તત્કાલ;
ધરે બહુ બાલ. છે સં૦ | ૮ | કાળા રંગનું કપડું લેઈ કદી, રાતા રંગમાં બળે ઝબોળે;
ભારે નહીં ઓળે. એ સં૦ | ૯ | ઝરમલ-ઝરમલ મેહુલે વરસી રહ્યો, વનસ્પતિઓ બધી લીલી
થાય; જવાસો સુકાય. સં૦ મે ૧૦ છે કાગે હંસ તણી સેબત કરી, પણ ચુક્યો નહિં પિતાનું ચારિત્ર,
જેજે એની રીત. સં૦ | ૧૧ છે કસ્તુરીને કપુરના ગંજમાં, કદી દારે ડુંગળીને કેય;
સુગંધી ન હોય. સં૦ | ૧૨ |
