________________
૧૧
સુખીયા રહે સઘલે, સસનેહી દુઃખ દેખે તિલ દુગ્ધ પરે પરની પીડા, પામે નેહ વિશેષેરે જી ! ૮૯ સમવસરણ કહિએ હવે હસે, કહો કુણ નયણે જેશે; દયા ધેનું પુરી કુણ દેહસે, વૃષ દધિ કુણ વિલેસેરે ! જી ! ૯૦ ઈણ મારગ જે વાલ્યા જાવે, તે પાછા નવિ આવે, મુજ હૈડે દુઃખડે ન સમાએ, તે કહે કુણ સમાવેરે જી ! ૯૧ . ઘો દરિસણ વીરા વાલાને, જે દરિસણના તરસ્યા; જે દરિસન સુહણે દેખીશું, તે દુઃખ દૂર કરશુરે ! જી ! ૯૨ પુણ્ય કથા હવે કુણ કેલવશે કુણ વાલ્લા મેલવશે; મુજ મનડે હવે કુણ ખેલવશે, કુમતિ જિમ તિમ લવસે | જીવ ! ૯૩ કુણ પુછયાને ઉત્તર દેશે, કુણ સંદેહ ભાંજશે; સંઘ કમળ વન કિમ વિકર સે, હું છદમસ્થાશે રે જી ! ૯૪. હું પરાપુરવસું અજાણુ મેં જિન વાત ન જાણી; મોહ કરે સવિ જગ અનાણી એહવી જનજીની વાણીરે ! જીવ @ . એહવે જિન વયણે મન વ્યાપે મેહ સબલ બેલ કા; ઈણ ભાવે કેવલ સુખ આપે, ઇંદ્ર જિનપદ થાયે રે જી ! | ૯૬ ઈંકે જુહારયા ભટ્ટારક, જુહાર ભટ્ટારક તેણે; પર્વ પહેાતું જગમાં વ્યાખ્યું તે કિજે સવિ કણેરે ! જીવ ! ૯૭ રાજા નંદિવર્દન તરીઓ, ભાઈ બહિનરે બીજે; તે ભાઈ બીજ હુઈ જગ સઘલે બેહેન બહુ પરે કિજેરે જી ૯૮ | | ઢાલ ૯ વિવાહલાની !
પહિરીએ નવરંગ ફાલડીએ માંડી મૃગમદ કેસર ભાલડીએ; ઝબ ઝબકે શ્રવણે ઝાલડીએ, કરિ કઠે મુગતાફલા માલડીએ ! ૯ ! ઘર ઘર મંગલ માલડીએ જપે ગયેલા ગુણ જપમાલડીએ, પહેલે પરવ દીવાલડીએ રમે રસ ભર રમત બાલડીએ ૧૦૦ શેક સંતાપ સવિ કાપીઓએ, ઇંદ્ર
