________________
૭૬
સ્તવનાદિ સંગ્રહ
ઘણું ગિરૂઈ રે. છ ૮ નિસનેહી સુખ રહે સઘલે, સસનેહી દુઃખ દેખે; તેલ દુગ્ધ પરે પરની પીડા, પામે નેહ વિશેષેરે. જી ૯ સમવસરણ કહીએ હવે હસે, કહો કેણ નયણે શે; દયા ધેનુ પુરી કે દેહયે, વૃષ દધિ કેણ વિલેસેરે. જી ૧૦ ઈણ મારગ જે હાલા જાવે, તે પાછા નવિ આવે, મુજ હૈડે દુઃખડે ન સમાએ, તે કહે કેણ સમાવેર,જી-૧૧ દે દરિસર્ણ વીરા વાલાનેજે દરિસણના તરસ્યારે સુહણે કેવારે દેખવ્યું, તે દુઃખ દૂર કરશું રે. જીવ ૧૨ પુણ્યકથા હવે કેણ કેવલશે, કેણ વહાલા મેલવશે; મુજ મનડે હવે કેણ ખેલવશે, કુમતિ જિમ તિમ લવસેરે. જીવ ૧૩ કુણ પૂછયાને ઉત્તર દેશે, કેણ સંદેહ ભાંજશે સંઘ કમળવન કિમ વિકસસે, હું છદમસ્થા વેસેરે, જી ૧૪ હું પરાપુરવસું અજાણું, મેં જિન વાત ન જાણું, મોહ કરે સવિ જગ અનાણી, એહવી જનજીની વાણરે. જીવ ૧૫ એહવે જિન વયણે મન વાપે, મેહ સબલ બળ કા; ઈણ ભાવે કેવલ સુખ આપે, ઈદ્ર જિનપદ થાયેરે.
૦ ૧૬ ઈદ્ર જુહારયા ભટ્ટારક, જુહાર ભટ્ટારક તેણે; પર્વ પન્હાતું જગમાં વાપ્યું, તે કીજે સવિ કેણેરે. જ. ૧૭ રાજા નંદિવર્લ્ડન નેતરીએ, ભાઈ બહિનડી બીજે તે ભાવડબીજ હુઈ જગ સઘલે, બહેન બહુ પરે કીજેરે. છ૦ ૧૮
