________________
૧૮૦
સજઝાય સ ગ્રહ
બાંધે કામિની રે, ૧લી વલી વાલેરે કંત; સાત વાર એમ
વાલીઓ, ચંદ્રોદય તેણે તંતરે, લાભ ૬ સસરે કહેશું માંડી રે, એ ઘર માંહે બંધ, સ્ય ચંદુઓ ક્યું કરે રે, નિશિ ભોજન તમે મંડેરે, લાભ૦ છે ૭ | સા કહે જીવ જતના ભરે, એ સઘલો પ્રયાસ, નિશિ ભજન હું નહિ કરૂં , જે કાયામાં શ્વાસરે, લાભ. ૮. શેઠ કહે નિશિ ભજન કરે રે, તે રહે અમ આવાસ, નહિ તે પીઅર પહોંચજો રે, તુમ યું ઘર વાસરે, લાભ૦ ૯ છે સા કહે જેમ જન પરવર્યારે, તેડી લાવ્યારે ગેહ, તિમ મુજ પરિવારે પરવર, પોંચાડે સસનેહ રે. લાભ એ છે ઘણે. ૧૦
ઢાળ ૩ જી (કપુર હૈયે અતિ ઉજળે રેએ દેશી) દેવદત્ત વ્યવહારીરે, આ મનમાં રેશ; વેળાવણ ચાલીએ રે, લઈ સાથે જગીશેરે, પ્રાણી જીવદયા મન આણ, એ સઘલી જિનની વાણી, પ્રાણી છે ૧. ધર્મરાય પટરાણીરે, એ આપી ક્રોડી કલ્યાણી રે, પ્રાણી જીવ છે ૨ અનુક્રમે મારગ ચાલતાં રે, શેઠ સહોદર ગામ, જામિની જમવા તેડીઆરે, તે તેણે નિજ ધામ પ્રાણું જીવટ છે ૩ છે ન જમે શેઠ તે વહુ વિનારે, વહુ પણ ન જમે રાત; સાથે સર્વે નવિ જમ્યાં રે, વાધી બહેલી રાતરે પ્રાણુ ૪ | શેઠ સગાં રાતે જમ્યાં રે, મરી ગયાં તે આપ,
ખા ચરૂમાં દેખીએ રે, રાતે રંધા સાપરે પ્રાણ જીવ છે પ શેઠ કહે એમ કુલ તણું રે, તું કુલ દેવી માય,
