________________
શ્રી પ્રાચીન સ્તવનાદિ સંગ્રહ
૧૭૯
મહેશ્વરી નંદન તસ સુત ચાર, લઘુ બંધવ તું તેહ મઝાર, કુડ ક્યુટ કરી પરણી હુઆ, મૃગ સુંદરી શ્રાવકની ધુઆ. ૧૧ લઘુ વયથી તેને નિયમ, જિનવંદન વિણ નવિ ભુજિમ; શુભ ગુરૂને વલી દેઈ દાન, રાત્રિભૂજનનું પચ્ચકખાણ ૧૨ પરણીને ઘરે તેડી વહુ, રાતે જમવા બેઠા સહ, મૂળા મોઘરીને વંતાક, ઇત્યાદિક તિહાં પીરસ્યાં શાક. ૧૩ તેડે વહુ જમવા પાંતમાં, તે કહેવુંન જમુંજિહાંગેઆતમા; સસરે કહે તુમ પડ ફંદમાં, મત વાદ જિનવર મહાત્મા. ૧૪ ત્રણ દિવસ કીધા ઉપવાસ, ચેાથે દિન ગઈ મુનિવર પાસ વાંકી કહે નિશિ ભજન તજી, કિમ જિનચરણકમલને ભજું. કિણું પરે દઉં મુનિવરને દાન, મિથ્યામતિ ઘરમાં અસમાન. ૧૫
ઢાળ ૨ જી. શાસ્ત્ર વિચારી ગુરૂ, કહે રે, સુણ મૃગસુંદરી બાલ ચૂલા ઉપર ચંદ્ર રે, તું બાંધે સાલ રે; લાભ અછે ઘણે મા ૧ છે. પંચ તીર્થ દિન પ્રતે કરે રે, શત્રુંજય ગિરનાર; આબુ અષ્ટાપદ વલી રે, સમેતશિખર શિરદારરે, લાભ મે ૨ પાંચ મુનિવરને ભાવથી રે, પડિ લાભે જેહ, તેટલે ફિલ તું જાણજે રે, એક ચંદ્રોદય સારે, લાભ | ૩ | ગુરૂ વાદી નિજ ઘેર જઈરે, ચૂલા ઉપર ચંગ, ચંદ્રોદય તેણે બાંધિયારે, જીવદયા મન રંગરે, લાભ૦ છે ૪ સસરે નિજ સુતને કહ્યું કે, દેખી તેણે તત્કાલ, તુંજ કામિની કામણદયારે, તેણે તે નાખે વાલરે લાભ મ પ. વલી વલી
