________________
સ્તવનાદિ સંગ્રહ
૭
પ્રભુ તારે ધર્મ લગાર, મેં તે નવિ જાણુ મેં તે ઉથાપી તુજ આણ, પાપે ભર્યો પ્રાણ. શુદ્ધ સમક્તિ તાહરૂં જેહ, તે મનથી ન ભાવીયું, શંકા કંખા વિતિગિચ્છામાંહિ, પાખડે પલાવીયું. તકસીરે ઘણી મુજ નાથ, મુખે નવી ગણી શકું કરો માફી ગુના જગ બ્રાત, કહી કેટલા બકું. રીઝ કરીને ઘણું જગનાથ, ભવ પાસ તેડીયે. શરણે રાખી મહારાજ, પછી કેમ છેડીયે. મળીયા વાચક વીર સુજાણ, વિનયની આવારમાં જેથી ટળીયા કુમતિના ફંદ, પ્રભુજી દેદારમાં.
૨૩ શ્રી નેમિનાથ પ્રભુનું સ્તવન,
(અજિત જિર્ણોદશું પ્રીતડી–એ દેશી.) પરમાતમ પૂરણ કલા, પુરણ ગુણ છે પૂરણ જન આશ; પૂરણ દષ્ટિ નિહાલીયે, ચિત્ત ધરિએ હે અમચી અરદાસ.
! પરમાવે છે ? સર્વ દેશઘાતી સહુ, અઘાતી હે કરી ઘાત દયાળ; વાસ કિયે શિવમંદિર, મેહે વિસરી હે ભમતે જગજાળ.
! પરમાવે છે ૨
