________________
૧૫૪ શ્રી પાર્શ્વનાથ સ્વામી કલશ શ્રી સૌરાષ્ટ્ર દેશ મધે, શ્રી મંગલપુર મંડ; દુરીત વી ઠંડ, અનાથ નાથ. અસરણ સરણ, ત્રીવન જન મન રંજણે; ત્રેવીસમા તીર્થકર શ્રી પાર્શ્વનાથ તેહ તણે.
(કલશ).
ઢાળ, હાંરે વણારસી નયરી, વસે અનોપમ ઓપમ અવદાધાર; ત્યાં વાવ સરોવર, નદી કુપ જળ, વનસ્પતિ અઢાર. ત્યાં ગઢ મઢ મંદીર, દીસે અભીનવ, સુંદર પિલી પ્રકાર; કેશીસા પાખર, ફિરતી ખાઈ, કોટે વીસમા ઘાટ. જિન મંડપ શીખર, બહુત પ્રસાદે, દંડ કલસ બ્રહ્માંડ
અતી ગીફવા ગુણ, સાગર બહુ સહે, દીસે જુહી પ્રચંડ તીહાં હાટ ચૌટા, વસ્તુ વિવેકી, વહેવારીઆ અનેક લખેશ્વરી કેટી, ગઢતલ મંદીર, બેલે વચન વિવેક, નગરીમાં બહુત વહેવારી, ઘર ઘર મંગલ ચાર; નારી કર કંકણુ સુદીર ઝળકે, કરી સકલ શણગાર. તીહાં રાજા અશ્વસેન મહી મંડળ, દાન ખડગ જીપંત; અતી ચાયત દીસે નર નાયક, વામા દેવી કંત. હારે વર્ગ લેકથી ચવીય સુરવર, ઉપને કુલજાસ; તીહાં કશ્ન એથે ચૈત્ર માસે, એ હવે અતી ઉલ્લાસ
