________________
૨૩૯ વહાલાં તે વનનાં લાકડાં.
. તે તો સાથેજ બળશે. એક રે. ૭ ન હ ત્રાએ નહિ તુંબડી, નથી તરવાનો આરે; ઉદયરતન પ્રભુ ઈમ ભણે,
મને પાર ઉતારે. એકરે. ૮ (૧૪) સંસારના ખેટા સગપણની સજઝાય ચેતે તે ચેતાવું તને રે, એ પામર પ્રાણી–એ દેશી સગું તારું કેણ સાચું રે, સંસારીયામાં–સણું પાપને તે નાખે પાયે, ધરમમાં તું નહિ ધાયે;
ડાહ્યો થઈને તું દબાયે રે. સંસા. ૧ કૂડું કૂડું હેત કીધું, તેને સાચું માની લીધું
અંત કાલે દુઃખ દીધું રે. સંસા. ૨ વિસવાસે વહાલા કીધા, પીયાલા ઝેરના પીછા;
પ્રભુને વિસારી દીધા રે. સંસા. ૩ મનગમતામાં મહા, ચોરને મારગ ચાલ્યો;
પાપીઓને સંગ ઝાલ્યો રે. સંસા. ૪ ઘરને ધંધે ઘેરી લીધા, કામિનીયે વશ કીધે;
ઉષભદાસ કહે દગો દીધો રે સા સા ૫
શ્રી શંખેશ્વર પાશ્વનાથ જિન છંદ પાસ શંખેશ્વરા, સારકર સેવકા, દેવકાં એવડી
