________________
ઉદય આવ્યા નિજ કર્મ આવે, ધ્યાન જિણેસર ધ્યા; ખડગે હણતાં કેવળ પામે, અવિચલ ઠામે જાઇ રે. મુ૦૨ શરીર સાધુનું શુળીએ આપ્યું,હાહાકાર તવ પડી; ઓધો મુહપત્તિ વસ્ત્ર ગાણુ, અન્યાય રાયે કરીયે રે. મુહ૩ સમળી આધો લેઈ ઉડતી, રાણી આગળ પડી; . બાંધવ કેરે ધો દેખી,હદયકમલ થર હરીયે રે. મુ૦૪ અતિ અન્યાય જાણીને રાણી, અણુસણુ પોતે લીધો; પરમારથ જાણીને હે રાજા, હા હા એ શું કીધું રે. મુનિ૦૫ રષિ હત્યાનું પાતક લાગ્યું, હવે કિમ છુટયું જાવે; આંખે આસુડાં નાખંત તે રાજા,મુનિકલેવરને ખમા રે.મુનિ૦૬ ગદ ગદ સ્વરે રે તિહાં રાજા, મુનિવર આગળ બેઠે; માન મેલીને ખમાવે ભૂપતિ, સમતા રસમાં પેઠે રે. મુનિ૦૭ ફરી ફરી ઉઠે ને પાયે લાગે, આંસુડે પાય પખાળે; ઉગ્ર ભાવના ભાવતો તે રાજા, કર્મમલ સવિ ટાળે રે. મુનિ૦૮ કેવલજ્ઞાન લહ્યું રાજાએ, ભવ ભવ વિશે સમાવે; ઝાંઝરીયા ષિના ગુણ ગાતાં, પાપકરમને ખપાવે રે. મુનિ૦૯ સંવત સત્તર એકાશી વરસે, શ્રાવણ સુદ ત્રીજ સહે; સેમવારે સક્ઝાય એ કીધી, સાંભળતે મન મેહે રે. મુનિ-૧૦ શ્રી હીરવિજયસૂરીશ્વરજી સોહે, તપગચ્છના શિરદાર; તેહ તણ પરિવારમાં સહે, માનવિજય જયકાર રે. મુનિ ૧૧
જ બુકુમારની સક્ઝાય સરસ્વતી પદ પંકજ નમી, પામી સુગુરૂ પસાય; ગુણ ગાતાં જ બુ સ્વામીના, મુજ મન હર્ષ ન માય. ૧
યૌવન વય વ્રત આદરી, પાલે નિરતિચાર . મન વચ કયા શુદ્ધશું, જાઉ તસ બલિહારી રે
