________________
એણે અવસર શ્રી વીરજિસર, જગમ સુરતરૂ આયા; અતિભાવે તે ચંદનબાળા, વંદે જન સુખ કાયા; આઘા આમ પધારો પૂજ્ય, અમ ઘર વહેરણ વેળા. ૧ આજ અકાળે આંબે માર્યો, મેહ અમિરસ લુક્યા; કમ તણુ ભય સર્વે નાઠા,અમને જીનવર તુઠયા. આઘાટ ૨ એમ કહીને અડદના બાકળા, છનછને હરા:
ગ જાણીને પ્રભુજી વહેરે, અભિગ્રહ પુરણ થાવે.આઘાટ ૩ બેડી ટળીને ઝાંઝર હુઆ, મસ્તકે વેણી રૂડી; દેવ કરે તિહાં વૃષ્ટિ સેવનની, સાડીબારહ કેડી આઘા. ૪ વાત નગરમાં સઘળે વ્યાપી, ધન લેવા નૃપ આવે; મૂળાને પણ ખબર થઈ છે, તે પણ તિહાં જાવે. આઘાવ ૫ શાસન દેવી સાનિધ્ય કરવા, બેલે અમૃતવાણી; ચંદનબાળાનું એ છે ધન,સાંભળ ગુણમણું ખાણુ. આઘાટ ૬ ચંદનબાળા સંયમ લેશે, તવ એ ધન ખરચાશે; રાજાને એણીપરે સમજાવે, મનમાં ધરો ઉલ્લાસ. આઘાર ૭ શેઠ ધના કુમારી તેડી, ધન લઈ ઘેર આવે; સુખે સમાધે તિહાંકણે રહેતાં મનમાં હર્ષ ન માને. આઘાવ હવે તેણે કાળે વીર જીણુંદજી, હુઆ કેવળ નાણી; ચંદનબાળ વાત સુણીને, હૈડામાં હરખાણી. આઘા. ૯ વીર કને જઇ દીક્ષા લીધી, તત્ક્ષણ કર્મ ખપાવ્યાં; ચંદનબાળા ગુણહ વિશાળ, શીવમંદિર સિધાયા. આઘા. ૧૦
એહવું જાણું રૂડા પ્રાણી, કરજો શીયળ જતન; - શીયળ થકી શિવસંપદ લહીયે, શીયળ રૂપ રતન. આઘા૦ ૧૧ નયણ વસુ સંજમને (૨૮૧૭) ભેદ, સંવત સુરત મઝારે; વદી અષાડતણ છઠ દિવસે, ગુણ ગાયા રવિવારે આઘા૦ ૧૨
