________________
[ ५१ ] बिरुद तुमारूं तारण तरण जहाज जो ॥प्रोतलड़ी० ॥ ३॥ तारकता तुज माहे रे श्रवणे सांभली, ते भणी हुं आव्यो छुदीनदयाल जो, तुज करुणानी लहेरे रे मुज कारज सरे, शुंधणुं कहीए जाण आगल कृपाल जो ॥ प्रीतलड़ी० ॥ ४॥ करुणाधिक कीघी रे सेवक उपरे, भव-भय भावट भांगी भकित प्रसंग जो, मनवंछित फलीया रे जिन आलंबने, कर जोडीने मोहन कहे मन रंग जी ॥प्रीतलड़ी० ॥५॥
पंथडो निहालुं रे बीजा जिनतणो रे, अजित अजित गुण घाम; जे तें जीत्यारे तेणे हुँ जीतियोरे, पूरुष किश्युं मुज नाम ॥१॥ चरम नयण करी मारग जोवतारे, भूल्यो सचल संसार, जेणे नयणे करी मारग जोइए रे, नयन ते दिव्य विचार ॥ २ ॥ पुरुष परंपर अनुभव जोवतां रे, अंधो अंध पलाय, वस्तु विचारे रे जो आगमे करी रे, चरण घरण नहीं ठाय ॥ ३ ॥ तर्क विचारे रे वाद परंपरा रे, पार न पहुँचे कोय अभिमत वस्तु वस्तुगते कहे रे, ते विरला जग जोय ॥४॥ वस्तु विचारे रे दिव्य नयण तणो रे, विरह पडयो निरधार तरतम जोगे रे तरतम वासना रे, वासित बोध आधार ॥५॥ काल लब्धी लही पंथ निहालशु रे, आशा अवलंब, मे जन जीवे रे जिनजी जाणजो रे, आनंदघन मत अंब ॥ ६ ॥