________________
૫૯
વિચાર એ તે મનને ધર્મ છે, એક વિચાર આવે ને જાય અને કશું અડે નહિ, એને મને લય જ કહેવાય, મનનું તોફાન ના હોય, મન બગીચા જેવું લાગે ! ઉનાળામાં કુવારા ઊડયા કરતા હોય એવું લાગે અને નિર્વિક૯૫ તે બહુ ઊંચું પદ છે. કર્તાપદનું ભાન તૂટયું એ નિર્વિકલ્પ થયે. દેહાધ્યાસ જાય પછી નિર્વિકલ્પ પર થાય.
દેહ, છતાં દેહધારી નથી તીયકર સાહેબ એ દેહધારી કહેવાય નહિ. દેહધારી હેવા છતાં તે તીર્થકર ભગવાન દેહધારી છે નહિ એ પિતે પિતાના લક્ષમાં જ છે કે હું આ શું છે ? લક્ષમાં, જ્ઞાનમાં, અનુભવમાં બધામાં તે જ છે. દેહધારી તે કોને કહેવાય છે જેને કિંચિત્માત્ર દેહાધ્યાસ રહ્યો હોય તે પણ દેહધારી. જેને દેહાધ્યાસ કિંચિત્માત્ર ન રહ્યો હોય.
આ દેહધારીનું જ્ઞાન અમને લાગુ ના થાય. કારણ કે એનું જ્ઞાન સીમિત હોય. અમારું તે અનલિમિટેડ હોય. એ અનલિમિટેડમાં જરાક કચાશ હોય એટલે ફેર.
તે તીર્થકર થયા પ્રશ્નકત : તીર્થકર કેવી રીતે બને ? "
દાદાશ્રી : એ જગતનું કલ્યાણ કરવાની જ ભાવના. બીજી કોઈ ભાવના જ ના હોય. પિતાનું કલ્યાણ થાય કે ના થાવ. પિતાના દુઃખને રડે નહિ, લોકેના જ દુઃખને રડયા કરે. એ ધીમે-ધીમેધીમે તીર્થકર થવા માંડે. જે પિતાના સુખને રડયા કરે. એ કઈ દહાડો કશું થાય નહિ કેનાં દુઃખ એને સહન ના થાય, આખા જગતનું કલ્યાણ કરવાની ઈચ્છા, ત્યાર ધીમે ધીમે તીથકર થાય.
ખાવાનું જે મળે, સૂવાનું જે મળે, જમીન પર સૂવાનું મળે તેય પણ નિરંતર ભાવના થી હોય? જગતનું કેમ કરીને કલ્યાણું થાય? હવે એ ભાવના ઉપન કોને થાય? પિતાનું કલ્યાણ થઇ ગયું હોય તેને એ ભાવના ઉત્પન્ન થાય. પિતાનું કલ્યાણ થયેલું ના હોય એ જગતનું કલ્યાણ શી રીતે કરે?
ભાવના ભાવે તે થાય. જ્ઞાની પુરુષ મળે તે એને “ટેજમાં લાવી નાખે અને સ્ટેજમાં આવ્યા પછી એમની આજ્ઞામાં રહે તે ભાવના ભાવતાં આવડે.
