________________
૩૫
(૧૧) શ્રી વ્રજધરસ્વામીને નમસ્કાર કરું છું. (૧૨) શ્રી ચંદ્રાનનસ્વામીને નમસ્કાર કરું છું. (૧૩) શ્રી ચંદ્રબાહસ્વામીને નમસ્કાર કરું છું, (૧૪) શ્રી ભુજગસ્વામીને નમસ્કાર કરું છું. (૧૫) શ્રી ઈશ્વરસ્વામીને નમસ્કાર કરું છું. (૧૬) શ્રી નેમિપ્રભસ્વામીને નમસ્કાર કરું છું, (૧૭) શ્રી શ્રી વીરસેન સ્વામીને નમસ્કાર કરું છું. (૧૮) શ્રી મહાભદ્ર સ્વામીને નમસ્કાર કરું છું. (૧૯) શ્રી દેવયશા સ્વામીને નમસ્કાર કરું છું. (૨૦) શ્રી અજિતવીર્ય સ્વામીને નમસ્કાર કરું છું.
સીમંધર સ્વામીને કે યુગમંધર સ્વામી જે શબ્દ છે એ આપણી ભાષામાં અથ કરીને નથી મૂકેલા. ત્યાંના જ શબ્દ છે અને નમસ્કાર કરું છું એ આપણી ભાષાનો શબ્દ છે.
એમનું સ્વરૂપ કેવું ? પ્રશ્નકર્તા : મહાવિદેહ ક્ષેત્રમાં સીમંધર સ્વામીનું સ્વરૂપ કેવું છે ? દેહ સ્વરૂપ છે ? કે નિરંજન નિરાકાર છે ?
દાદાજી : દેહ સ્વરૂપ છે. પ્રશ્નકત : દેહ કે ?
દાદાશ્રી: દેહ તમને દેખાય, અને અમને આત્મા દેખાય, તમને આત્મા ના દેખાય. અમને આત્મા દેખાય. તમને દેહ દેખાય.
'પ્રશ્નકર્તા: એમને દેહ કે હય! મનુષ્ય જે ? આપણા જે? દાદા મા : દેહ આપણા જે જ. માણસ જેવું જ છે દેહ. પ્રશ્નનકર્તા : એમના દેહનું પ્રમાણ શું ?
દાદાશ્રી : પ્રમાણુ બહુ હેય, હાય ! ઊંચું હાઈટ, બહુ ઊંચી છે. બધી વાત જ જુદી છે. એનું આયુષ્ય જુદું છે. પણ માણસની લાગણીઓ આપણુ જેવી જ બધી,
કાયમને અને ત્યાં ! પ્રશ્નકર્તા : ત્યાં હમેશાં ત્રીજે ને થે જ આરે હોય છે ? દાદાશ્રી : કાયમને માટે ચોથા આરે, ત્રીજે નહિ ચેાથે એક જ. પ્રશ્નકર્તા: પણ આના જે જ સંસાર બધે ?
દાદાશ્રી : હા, આવું જ બધું. એય કર્મભૂમિ બધી, ત્યાં એ હું કરું છું” એવું ભાન હોય, અહંકાર, ક્રોધ, માન, માયા, લોભ ખરા.
