________________
६. २३. २]
सुदंसणचरिउ जलु मुत्तु रज्जु अहि चंपियं पि ण मुणइ विसेसु दिट्ठी के पि। जोवणु व पडिउ महियलि णिएइ णं कुकइकव्वु पट पट खलेइ । पवणाहउ तरु जिह थरहरेइ दुप्पुत्त व सुइ वयणु ण सुणंति जुज्झति जा ण डिंभयं भणंति । ता तउ चरेवि सिवहरे चडेमि संसारकूर्व जें णउ पडेमि । तं पेम्मु जंण पयडेइ देसु तं भोयणु जं मुणिभुत्तसेसु। सा पण्णा जा ण करेइ पाउ सो धम्मु जत्थं णउ डंभभाउ । सो सक्कई जो जिणवरु थुणेइ ... सो सूरउ जो इंदिय जिणेइ। घत्ता-दिव्वाहरणविलेवणइँ तावज्जिय" पडिहासहिँ चंग। अइदुग्गंधइँ विट्टलइँ जाम ण लग्गहिँ मणुवहँ अंगइँ ॥२१॥
२२ लहिओं णीलंजस मरणहेउ तवचरणही गउ चिरु रिसहदेउ । दिक्खंकिय तह तणुरुह वि तासु णेच्छंति सेव भरेहसरासु । मुअ गंदण णिसुणिवि सयरराउ सिय सेसिवि सहसा सवणु जाउ। सुरजुअलें वण्णिउ सणकुमार जायउ विविण्णु तउ चरइ चारु । पव्वज्जा पालिय राहवेण लक्खणु छम्मासुव्वहवि तेण। पसुणासें होसइ किर विवाहु वउ लेइ कुमारु वि णेमिणाहु । जोइवि विलीण अलिमेह उक्क अवर वि जिण दुद्धरतवहा ढुक्क । हउँ पुणु हवेमि एवहिँ णिगंथु गउ जेण महायणु सो जि पंथु। घत्ता–किय पइण्ण मइँ तइयहुँ जे इय उवसग्गही जइ छुट्टेसमि । दिक्ख लेमि दइयंबरिय पाणिपत ता हउँ भुंजेसमि ।।२२॥
२३ तो हुउ णटुत्तरु णं मोग्गहुँ' पुणु वण्णइ णरेसु सपरिग्गहु । भो वणिंद भावियपरमप्पय वंदारयपविंदवंदियपय ।
२१. ३ ख जलमुत्ति; क 'मुत्त अहि वि संचंपियं पि ।४ ख कि वि । ५ क ग घ मयिनु । - ६ ख जणा डिभइ। ७ क चरेमि। ८ ख ग घ दोसु । ६ ख जेण। १० क सोहइ। ११ प्रतिषु तं वजेवि । १२ क लग्गई अह मणुअंगई। . २२. १ क लहिवि। २ ख णेच्छंत। ३ ग घ विवण्णु। ४ क णील।
२३. १ क तो हु सुदंसणासु सग्गागहु ; ख णं गोज्झहु ।
१०