________________
573
सुर सुंदरी कहे तात ने लोल, ओ साचामां शानो संदेह रे. श्रीपाल० (२३) राय त्रुट्यो सुर सुंदरी रे लोल, परणावी पहेरामणी दीध रे. श्रीपाल० (२४) शंखपुरीनो राजीयो रेलोल, जेनुं अरिदमन छे नाम रे. श्रीपाल० (२५) राय सेवार्थे आवयो रे लोल, सुर सुंदरी आपी सोय रे. श्रीपाल० (२६) राये मयणाने पूछीयुं रे लोल, मारी वातमां तने संदेह रे. श्रीपाल० (२७) मयणा कहे नीज तातने रो लोल, तमे शाने करो छो अभिमान रे. श्रीपाल० (२८) संसारमां सुखदुःख भोगवे रे लोल, तेतो कर्मनी जाणो पसाय रे. श्रीपाल ० (२६) राजा क्रोधे बहु कळ कव्यो रे लोल, भाखे मयणां शुं रोष वचन रे. श्रीपाल ० (३०) रत्न हींडोले तुं हींचती रे लोल, पहेरी रेशमी ऊंचा चीर रे. श्रीपाल ० (३१) जगत सौ जी जी करे रे लोल, तारी चाकर करे पाय सेव रे. श्रीपाल० (३२) ते मारा पसायथी जाणजो रे लोल, रुठे रोली नांखु पलमांय रे. श्रीपाल० (३३) मयणां कहे तुम कुळमां रे लोल, उपजवानो क्यां? जोयो तो जोश रे. श्रीपाल० (३४) कर्म संयोगे उपनी रे लोल, व्यां खान पान आराम रे. श्रीपाल० (३५) तमे म्होटे मने मल्हावता रे लोल, मुज कर्म तणो छे पसाय रे. श्रीपाल० (३६) राजा कहे कर्म उपरे रे लोल, दीसे तने घणो हठवाद रे. श्रीपाल० (३७) कर्मे आणेला भरथारने रे लोल, परणावी उतारुं गुमान रे. श्रीपाल० (३८) राजाना क्रोधने निवारवा रे लोल, लइ चाल्यो रयवाडी प्रधान रे. श्रीपाल० ( ३६ ) नवपद ध्यान पसायथी रे लोल, सवी संकट दूरे पलाय रे श्रीपाल० (४०) कह्युं न्याय सागरे पहेली ढाळमां रे लोल, नवपदथी नवनिधि थाय रे. श्रीपाल० (४१)
(ढा. २) राजा चाल्यो अ रयवाडी अ, साथे लीधो सैन्यनो परिवार रे. साहेली मोरी ध्यान धरो अरिहंतनुं, ढोल नगारा तिहां गडगडे, बरछीओने भालानो झलहलाट रे. साहेली मोरी० (१) धूळ उडेने लोको आवता, राजा पूछे प्रधानने अ कोण रे, सा० कहे प्रधान सुणो भूपति. ओछे सातसो कोढीयानुं सैन्य रे. साहेली मोरी० (२) राजानी पासे याचवा, आवे कोढीयो स्थापी राजा ओक रे. साहेली० कोढे गळी छे जेनी अंगुली, याचवा आव्यो कोढीया केरो दुत रे. साहेली मोरी० (३) राणी नही रे अमरायने, उंचा कुळनी कन्या मले कोई रे,. साहेली० दाढ खटके रे जाणे कांकरो, नयण