________________
572
कमारीका, उत्तम फुल शुं सार, राजा
बीजीने जिन धर्म राग रे. श्रीपाल० (४) पुत्री ओकेकी बेउने रे लोल, वधे जेम बीज केरो चंद्र रे श्रीपाल० (५) सौभाग्य सुंदरीनी सुर सुंदरी रे लोल, भणे मिथ्यात्वीनी पास रे. श्रीपाल (६) मयणा सुंदरीने, रुपसुंदरी लोल, भणावे जैन धर्म सार रे श्रीपाल० (७) रुपकला गुणे शोभती रे लोल, चोसठ कळानी जाण रे. श्रीपाल० (८) बेठो सभामां राजवी रे लोल बोलावे बालिका दोय रे श्रीपाल० (६) सोळे शणगारे शोभती रे लोल, आवी उभी पिताजीनी पास रे श्रीपाल० (१०) विद्या भण्यानुं जोवा पारखं रे लोल, पूछे राजा तिहां प्रश्न रे. श्रीपाल० (११)
(साखी) जीव लक्षण शं जाणवू, कोण कामदेव घर नार; शुं करे परणी कुमारीका, उत्तम फुल शुं सार, राजा पूछे चारनो, आपो उत्तर ओक; बुद्धिशाळी कुंवरी, आपे उत्तर अक, वासलक्षण पहेलुं जीव- रे लोल. रति कामदेव घर नार रे, श्रीपाल० (१२) जाईनुं फुल उत्तम जातिमां रे, लोल, कन्या परणीने सासरे. जाय रे, श्रीपाल० (१३)
(साखी) प्रथम अक्षर विना, जीवाडनार जगनो कह्यो, मध्यम अक्षर विना, संहार जगनो ते थयो; अंतीम अक्षर विना, सौ मन मीठु होय; आपो उत्तर ओकमां, जेम स्त्रीने व्हालु. होय, आपे उत्तर मयणा सुंदरी रे लोल, मारी आंखमां काजळ सोहाय रे, श्रीपालक (१४)
(साखी) पहेलो अक्षर काढतां, सोहे नरपति सोय, मध्याक्षर विना जाणवू, स्त्री मन व्हालुं होय, त्रीजो अक्षर काढतां, पंडितने प्यारो थयो. मांगु उत्तर अकमां, ताते पुत्रीने कह्यो. मयणाजे उत्तर आपीयो रे लोल. अर्थ त्रणेनो वादळ थाय रे. श्रीपाल० (१५) राजा पूछे सूर सुंदरीने रे लोल, कहो पुन्यथी शुं शुं पमाय रे. श्रीपाल० (१६) धन यौवन सुंदर देहडी रे लोल, चोथो मन वल्लभ भरथार रे. श्रीपाल० (१७) कहे मयणा निज तातने रे लोल, सहु पामीये पून्य पसाय रे. श्रीपाल० (१८) शीयलव्रते शोभे देहडी रे लोल, बीजी बुद्धि न्याये करी होय रे. श्रीपाल० (१६) गुणवंत गुरुनी संगती रे लोल, मळे वस्तु पुन्यने योग रे. श्रीपाल० (२०) बोले राजा अभिमाने करी रे लोल, करुं निर्धनने धनवंत रे. श्रीपाल० (२१) सर्वे लोको सुख भोगवे रे लोल, ओ सघळो छे मारो पसाय रे. श्रीपाल० (२२)