Prachin Chaityavandan Stuti Stavan Parvtithi Dhalo

SR No.: 032195
Original Sutra Author: N/A
Author: Dinmanishreeji
Publisher: Dhanesh Pukhrajji Sakaria
Publication Year: 2001
Total Pages: 634
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 14 MB

Page 532

483
तणां दुःख दोहिळा, में सह्या काळ अनंतोजी, शोर कियो नवि को सुणे, ओक विना भगवंतोजी. प्रभु० २ पाप करीने प्राणीओ, पहोंतो नरक मोझारोजी, कठिन कुभाषा सांभळी, नयण श्रवण दुःखकारोजी. प्रभु० ३ शीतल योनिमां उपन्यो, रहेवू तपते ठामोजी; जानुं प्रमाण रुधिरमां, किचड त्यां बहु तामोजी. प्रभु० ४ तव मन माहे चिंतवे, जाइओ किण दिशे नाशोजी; परवश पडीयो प्राणीयो, करतो कोड विखासोजी. प्रभु० ५ चंद्र नहिं त्यां सुरज नहीं, त्यां घोर घपट अंधारोजी; स्थानक अतिय बीहामणां, फरस जीस्यो क्षुर धारोजी. प्रभु० ६ नवो नरकमां उपन्यो, जाणे असुर तेणि वारोजी; कोप करीने आवे तिहां, हाथ धरी हथीआरोजी. प्रभु० ७ करे कातरणी देहनी, करतो खंडोखंडजी; रीव अतिय करे बहु, पामे दुःख प्रचंडोजी. प्रभु० ८
(ढा. २) (वैरागी थयो--ओ देशी) भांजे काया भांजतो रे, मारे फेचारे मांहे. उंधे मस्तके अग्नि दीओ रे, उंचा बांधे पाय रे. १ जिनजी सांभळो, कडवा करम विपाकोरे. वीरजी सांभळो ओ टेक. वैतरणी तटीनी तणो रे; जलमां नाखे रे पास; करिय कुहाडो तरु परे रे, छेदे अधिक उल्लासो रे जिनजी० २ उंचा जोयण पांचसेरे, उछाळे आकाश; धान रुप करे तिहारे, मृग जेम पाडे पासोरे जिनजी० ३ पन्नर भेदे सुर मलीरे, करवत दीयेरे कपाल, तस आरोपे शूलिमा रे, भांजे जिम तरु डाळ रे. जिनजी० ४ बोळे ताता तेलमारे, तळी तळी काढेरे ताम; वळी भोभरमां क्षेपवेरे, विरुआ तास विपाकोरे. जिनजी० ५ खाळ उतारे देहनीरे, आमिष दीओ आहार; बहु बराडा पाडतो रे, तन विचे घाले खाररे. जिनजी० ६
(ढा. ३) (राग : जिनजी कब मिले रे, के भोलासु टळवळे रे--अ देशी,) ताप करीने ते वळी भूमिका रे, मन शुं शीतळ जाण; आवि बेसे तरुवर छायडेरे, पडतां भांजे प्राण. १ चतुर मत राचज्योरे, विरुआ विषय विलास; सुख थोडा दुःख दोहिला, जेहथी रे, लहिजे नरक निवास. च० २ कुंभि मांहे पाक करे तस देहनोरे, तल जेम घांणी मांहे. पिली पीली ने रस काढे तेहनोरे, महेर न आवे त्यांही. च० ३ नाठो जाई त्रीजी नरक लगेरे, मन धर तो भय भ्रांति. पछी परमाधामी शुलि उपरे रे, होवे काल कल्पांत. च० ४ खाल उतारे तेहनी खांतसुं रे, क्षार भरे तस देह खास. पोरानी परे ते