________________
379
वरीयो, मने मायाए फसाव्यो, ॥ शंखेश्वरा० ॥६।। भवोभव तुहिज साचो, अवरदेव मुज काचो, ॥ ए भावनाए शिवपुर जासो, ॥ शंखेश्वरा० ॥७|| तार तार प्रभु तुं तार, भव सायर पार उतार, कहे धर्म रत्न सुखकार, ।। शंखेश्वरा० ॥८॥
(43) पार्श्वनाथ जिन स्तवन शंखेश्वर अलवेसर तारी, आश धरी हुं आव्यो, सेवक सार करो हवे साहिब, चिंतामणी में पायो, चिंतामणी में पायो, जिनेश्वर ओळगडे अवधारो शंखेश्वर० । १ देव घणा में सेव्या पहेला, जीहां लगे तुं नवि मलियो, हवे भवांतरमां पण तेहथी, किमही जाउं न छळीयो, । चिंतामणी० २ अतिशय ज्ञानादिक गुण ताहरो, दीसे छे प्रभु जेहवो, सूरज आगळ ग्रहगण दीसे, हरिहर दीपे तेहवो। चिंतामणी० ३ कलियुगे परगट तुज परचो, देखुं हुं विघ्न मोझार, पुरुषादाणी पार्श्वजिनेसर, बाह्य ग्रहीने तारो । चिंतामणी० ४ पुष्करावर्त घनाघन पामी, ओर छिल्लर नवि जाचुं, काम कुंभ-साचो पामीने, चित्त करे कोण काचुं । चिंतामणी० ५ जरा निवारी जादव केरी, सुरनरवर सहु पूज्या, पार्थजी प्रत्यक्ष देखंतां दर्शन, पाप मेवासी धूज्या । चिंतामणी० ६ सो वाते एक वातडी जाणो, सेवक पार उतारो, पंडित उत्तमविजयनो शिष्य, रलविजय जयकारो । चिंतामणी० ७
(44) पार्श्वनाथ जिन स्तवन अंतरजामी सुण अलवेसर, महिमा त्रिजग तुमारो रे, सांभळीने आव्यो हुँ तीरे, जन्म-मरण दुःख वारो; सेवक अरज करे छे राज, अमने शिवसुख आपो । सहु कोनां मनवांछित पूरो, चिन्ता सहुनी चूरो; एq बिरुद छे राज तुमारुं, केम राखो छो दूरे ? से० सेवकने वलवलतो देखी, मनमां महेर न धरशो; करूणा सागर केम कहेवाशो, जो उपगार न करशो । से० लटपटनुं हवे काम नहीं छे, प्रत्यक्ष दरिशन दीजे; धुमाडे धीजो नहीं साहिब, पेट पड्या पतिजे, से० श्री शंखेश्वर मंडण साहेब, विनतडी अवधारो; कहे 'जिनहर्ष' मया करी मुजने, भवसागरथी तारो से०