________________
336
(15) श्री नेमनाथ जिन स्तवन (राग : मणीयारो ते)
अगर चंदन गरु ओरडा, फुलडे बिछाईं प्रभुनी शय्यारे, नवी गमे ओरडा ओसरी, नवि गमे केवडियो भरथार रे, लीधा रे अबोला नेमे जनमनां, पाळ्यो रे अबोला. नेमे भवतणां. ॥१॥ समुद्र विजय कुळ चंदलो, शिवादेवी मात मल्हार रे, तोरण आवी पाछा वव्यां, सुणी पशुनो पोकार रे. ॥२॥ आठे भवनी ते प्रीतडी. घमे भव तोडी नाथ रे. कुंवारी मेली रे मने आ भवे, प्रगट्यां पूरवना पाप रे. ॥३॥ नानपणे नथी पीयर सासरा, नानपणे नथी मोसाळ रे, अगंधन कुळनाने कलंक चडे रे, सुणो सुणो जादव राय रे. ॥४॥ नथी हाथे हाथवालो मेळव्यो, नथी नांखी कोटे वर माळ रे. नथी चडयां चोरीने चोगठे, नथी चाख्यो साकरियो कंसार रे. ॥५॥ नथी ताण्यां ससरानां धुंघटा रे, नथी लाग्यां सासुने पाय रे, दीयरे न दीधी साकर सुखडी रे, नावलीये न दिधो शणगार रे. ॥६॥ रत्न सागर गुरु ओम कहे रे, होजो मंगळ माळ रे, प्रभु पासे जईने संजम लीधो रे, पहोंच्या मुक्ति मोझार रे. ॥७॥
(16) श्री नेमनाथ जिन स्तवन मारा पीयुजीनी वाते रे हुं कोने पुंछु, जेने पुंछु ते तो दुर बतावे; सबहि रे लाला सबहि धुतारा लोक रे-दादुर मोर बपैयारे बोले. कोयल रे लाला कोयल शब्द सुणावे-झरमर झरमर मेहुलो वरसे बुंद पडेलाल-बुंद पडे रंग चोल रे-आंबो ते मोर्यो ते केसुडो फुल्यो, आव्यो रे लाला आव्यो मास वसंत रे-ककडोरे कागळ लखी लखी मुकुं, सहे सावनमां कोई सहेसावनमां जाय रे-नेमजीने जईने अटलुं कहेजो राणी राजुल रे राणी राजुल धान्य न खाय रे, रुप विबुधनो मोहन पभणे जन्म रे लाल, जन्मो जन्म रे लाला, जन्मो जन्म तारो दास रे...
(17) श्री नेमनाथ जिन स्तवन शामळिया लाल तोरणथी रथ फेर्यो, कारण कहोने, २ गुणगिरुआ लाल मुजने मूकीने चाल्या दरिशन धोने, हुं छु ते नारी तमारी, तुमे तो प्रीति मुकी अमारी, तुमे संयम स्त्री मनमां धारी...शामलीया० ॥१॥ तुमे पशुआ उपर कृपा आणी, पण मारी वात न कोई जाणी, तुम विण परणुं नहिं को
