________________
329
(3) श्री नेमनाथ जिन स्तवन अति शोभे मुद्रा नेमिनाथ नी रे लोल, मने जोईने आनंद थाय जो, सुंदर दिवस लागे आजनो रे लोल,॥१॥ जादव कुळ दीपतुं रे लोल, तारा जन्मथी दुःख सहु जाय जो, अति०॥२॥ संसार स्वरूप खोटुं देखीने रे लोल संयम लीधो सुख दाय जो, अति०॥३।। तमे नवभवनो नेह साचव्यो रे लोल, तेथी राजीमति हरखाय जो, अति०॥४॥ दिक्षा आपीने तेणे तारीया रे लोल, शिवपुरीमां सिद्धि सहाय जो, अति०॥५॥ तीन कल्याणक आपनारे लोल, गिरनार उपर कहेवाय जो, अति०॥६॥ मोह मायानी जाळे हुं पड्यो रे लोल, पशुं माफक करो सहाय जो, अति०॥७॥ गति चारेना नाटक में कर्यां रे लोल, हवे शांतिनो देजो उपायजो, अति०॥८॥ बाळ ब्रह्मचारी तने विनवू रे लोल, मारा आत्म शत्रु पलायजो अति०॥६॥ प्रेम राखी सेवक तारजो रे लोल, मान माने प्रभुना पसाय जो अति०॥१०॥
(4) श्री नेमनाथ जिन स्तवन सखि आई रे नेमजीनी जानरे सखि आई रे नेमजीनी जान, आई आई साजन मन भाइ रे सखि आई रे नेमजीनी जान, दश दशारण रे चाले सहुं मलपंता मन माहे घणुं हरखता रे. अम जान बनी बहु भारी रे क्रोड, छप्पन मली मनोहारी रे. ॥२॥ सखि जादव रे, सखि जादव रे, ओक मने थई आवे. गोरी मंगलीक गीत सहु गावे रे...सखी० ॥१॥ कृष्ण बलभद्र सहित बे भाई तेणे अद्भुत रचना रचाई रे. रथ उपर रे, त्रिभूवन नाथ बेठाई, ढाळे चामर छत्र धराई, रे चामर छत्र धराई रे अनुक्रमे तोरण आवे रे, राजुल मन हरख न माये रे राजुल मन हरख न माये रे, अणे अवसर रे, अणे अवसर रे, पशुडा करत पोकार, सुणो नेमजी जगत आधार रे...सखी० ॥२॥ तमे परणशो राजुल गुणवंती नार, प्रभाते जाशे हमारा प्राणरे, करुणा निधिरे पशु पोकार दिलधारी बंधन, छोडी कर्या सुखकारी रे, संसार अनित्य जग जाणी रे, अवो विषया रस दुःख खाणी रे, रथ फेरवी रे वरसीदान जेणे दीधो, जई गिरनारे संयम लीधो रे...सखी० ॥३॥ सखी राजुल रे प्रीतम वळीया जाणी, ढळी धरणी लई मुर्छाणी रे, सखी मळीने रे कदली पंखे करी पाणी,