________________
સતી બસાલા-૧ રાજાની પણ બાપના ઘરે નથી રહેતી. બધાને પતિને ઘેર - જવું જ પડે છે.”
છેવટે લગ્નના બધા રીત રિવાજ પૂરા થયા. લગ્નના કામમાં રાત ખાસી વીતી ગઈ હતી. રથમાં બેસાડીને - બંસાલાને ત્યાં પહોંચાડી, જ્યાં જાન ઉતરી હતી. કનકાવતી -નગરીની બહાર બાગમાં બનાવેલા મકાનમાં જાનને ઉતરવાની વ્યવસ્થા હતી. સેવકે અને સૈનિકે માટે તંબુ તાણી દેવાયા હતા. બંસાલા રંગમહેલમાં પહોંચી. દાસીઓએ તેની પથારી પાથરી. મુકનસિંહને ફેટે એને કટાર બંસાલાની પથારીમાં ઓશિક મૂકયા હતા. પહેલેથી શીખવીને તૈયાર કરેલી દાસીએ કહ્યું
“નાની સ્વામિની ! યુવરાજ મુકનસિંહ ચેડા વિલંબ પછી આવશે. તમે સૂઈ જાવ. તે જ તમને આવીને જગાડશે. અમારા રાજકુળમાં આજ રીતિ છે. વિધિ-વિધાનથી રાજ. પુત્રની વેશસજાવટ થઈ રહી છે. એટલા માટે વિલંબ થશે.”
ડી વાર વાતો કરીને દાસીએ જતી રહી. રાજકુમારી મધુર મિલનની કલ્પના કરવા લાગી. હજુ તે તે કિશોરી હતી. બંસાલા ચંચળ બાળકી જ હતી. બાર જ વર્ષની તે હતી. તે વિચારી રહી હતી
સાંભળ્યું છે કે મારા પ્રાણપ્રિય કામદેવના અવતાર
