________________
સતી બેસાલાન
તેની યોગ્યતા બાબતમાં કહ્યા વગર નથી રહી શકતો. આટલી નાની ઉંમરમાં પણ તે કઈ કઈ વાર મને એવી સલાહ આપે છે કે હું દંગ થઈ જાઉં છું. હું તે તેને મારો પુત્ર જ માનું છું.”
“રાજન ! જ્યારે તમે કુંવર મુકનસિંહ બાબતમાં સાંભળશે ત્યારે તમે પોતે જ તૈયાર નહીં થાવ. કુંવરના રૂપનું શું વર્ણન કરું? તે સાક્ષાત કામદેવ છે. પણ અમારા રાજાની શરત ઘણી જ કઠોર છે. કુંવરીનાં લગ્ન કુંવરની કટારી સાથે થશે. લગ્ન પહેલાં તેમનાં દર્શન તમે નહીં કરી શકે. જ્યોતિષિઓએ એવું જ કહ્યું છે. આ બ્રાહ્મણનાં ધતીંગ પણ અજીબ છે. તમે એ શરત માનશે ?”
થવાકાળ જેવું કહેવડાવવા માગે છે, એવું જ વક્તાની વાણું ઉપર બેસીને કહેવડાવે છે. તે હાથમાં વસીને જ ઈચ્છે છે, તે જ કરાવી લે છે અને પગમાં એવું લપેટાય છે કે જે હોય છે, તેને યોગ્ય સ્થાને લઈ જાય છે. મુકનસિંહ અને બંસાલાનાં લગ્નની ભવિતવ્યતા રાજા મકરધ્વજની વાણી પર બેસી ગઈ. તેમણે મંત્રી મતિસાગરને કહ્યું
મંત્રીવર ! બ્રાહ્મણોએ સમાજના માટે જે મર્યાદાઓ સ્થાપિત કરી છે, તેના જ બળ વડે સમાજમાં એક વ્યવસ્થા છે. તેમની વાતને આપણે ધતીંગ કેવી રીતે કહીએ ?
