________________
૫૬
પરો તપ પૂનિમ લગે, કામની કંથ સનેહ. શ્રી ૪ ચૈત્ર સુદ સાતમ થકી, નવ આંબિલ નિરમાય; એમ એકાસી આંબિલે, એ ત પૂરી થાય. શ્રી૫ રાજ નિકટક પાલતો, નવ શત વર્ષ વિલિન; દેશવતીપણું આદર્યું, દીપા જગ જન. શ્રી૬ ગજ રથ સહસ તે નવ ભલા, નવ લખ તેજી તેનાર; નવ કેટી પાયદલ ભલું, નવ નંદન નવ નાર. શ્રી તપ જપ ઉજવી તે થકી લીધું નવમું સ્વર્ગ સુર નરના સુખ ભોગવી, નવમે ભવ અપવર્ગ.શ્રી ૮ હંસવિજય કવિરાયને, છમ જલ ઉપર નાવ; આપ તર્યા પર તારશે, મોહન સહજ સ્વભાવ.શ્રી,
૬૯ ઈરિયાવહિની સજઝાય. ગુરૂ સન્મુખ રહી વિનય વિવેકે, ઈરિયાવહિ પડિકમીયે પરમવ આવ પાતિક હીયે, ગુણશ્રેણિએ ચડીએ, મૃત અનુસરીયે રે.
તરીકે આ સંસાર, પાતિક હરીયેજી સશુરૂને આધાર પાર ઉતરીયેજીરે; અક્ષરને અરથ સુણીને જાણે નિમસ્ત ગદાયેલું જીરે, મિચ્છામિ દુકકડ નિકતી, ભદ્રબાહુ ગુરૂ બેલે. કૃત
પુઢવી અપતેઉ વાઉ સાધારણ તરૂબાદર સહમ સમજીને પ્રત્યેક તરૂ વિગલેંદ્રી પજતા, અપજતા અડવીસ. ૩
