________________
૪૮૮
નલિની ગુમ વિમાનને, મુજને છે અભિલાખ સુગુરૂજી, સં૦૩
તે ભણી મુજશું કરી મથા,ઘો ગુરૂચારિત્ર સુગુરૂજી; ઢીલ કિસીહ કીજીયે,વ્રત લીજીએ સુપવિત્ર સુગુરૂજી. સં૦૪ * શ્રી આચાર એમ કહે, હજીય અછે તે બાળ કુમરજી, તું લીલાને લાડણ, કેળિગર્ભ સુકમાળ કુમાર જી. સં૦ ૫ - દીક્ષા દુકર પાળવી, પંચ મહાવ્રત ભાર કુમર છે; માથે મેરૂ ઊપાડે, તો જળધિ અપાર કુમરજી. સં. ૬ | મીણ તણે દાત કરી, લેહ ચણા કોણ ખાય કુમાર છે, અગ્નિ ફરસ કોણ સહી શકે, દુકર વ્રત નિરમાય કમરણ. સં૦૭
કુમાર કહે પ્રભુ સાંભળો, દુઃખવિણ સુખ કિમ થાય સુગુરૂજી; અલ્પ દુખે બહુ સુખ હવે, તે તે દુખ ન ગણાય સુગરૂ.સં૦૮
તપ કરવો અતિ દેહિ, સહેવા પરિસહ ધેર કુમરજી કહે જિનહર્ષ સુભટ થઈ હણવાં કર્મ કર કમરણ. સં૦૯
દેહા. કમર કહે મુનિરાયને, વંદુ બે કર જોડ; શરા નરને સેહલું, મુઝે રણમેં દોડ. તે માટે મુજ દીજીએ, સંયમ ભાર અપાર; કર્મ ખપાવું સદૂગુરૂ, પામું ભવજળ પાર. ૨
ઢાળ ચેથી. કપૂર હેય અતિ ઊજળે રે-એ દેશી. કર જોડી આગળ રહી રે, કુમાર કહે એમ વાણ, શૂરાને
