________________
ગુરૂજીની પાસ; ભાત પાણી આવીયાજી; એ આહાર નહીં તુજ લાગરે. સા
નિરવદ્ય ઠામે જઈને પરઠજી, તમે છે દયાની જાણ રે; બીજો આહાર આણી કરી છે, તમે કરે નિરધાર. સા. ૩
ગુરૂ વચન શ્રવણે સુણી છે, પહોંચ્યા વન મોઝાર રે; એક જ બિંદુ તિહાં પરઠા છ, દીડા છવના સંહારરે, સા. ૪
જીવ દયા મનમાં વસીજીઆવી આવી કરૂણા સારરે, માસ ખમણને પારણે છે, પડિવજયાં શરણાં ચાર રે. સાવ ૫
સંથારે બેસી મુનિ આહાર કર્યો છે, ઉપષ્ટ ઉપs દાહ, જવાળ રે; કામ કરી સર્વાર્થસિહેજી, પહોંચ્યા પહે ચા સ્વર્ગ મઝાર રે. સા - દુખણ ભારણું બ્રાહ્મણજીતુંબડા તણે અનુસાર કાળ અનંતા તે ભમીજી, રૂલી રૂલી તિર્યંચ મઝારરે, સા. ૭ - સાતે નરકે તે ભમીજી, પામી પામી મનુષ્યની દેહ રે ચારિત્ર લહી તપસ્યા કરી, બાંધ્યું બાંધ્યું નિયાણું તેહ રે. સાવ ! . . . ૮
દ્રુપદ રાજા ઘર ઉપજીજી પામી પામી યૌવન વેષ પાંચ પાંડવે તે વરીષ્ઠ, હુઇ હુઇ દ્રોપદી એયર. સા. ૯ ' તે મનુષ્ય જન્મ પામી કરી લેશે ચારિત્ર નિરધાર રે, કેવળ જ્ઞાન પામી કરી , જરા કહે જશે બુકિત મોઝારરે. સા.૧૨
''''
.' '
,
"
:..
-
I
-
- . :
: ૨
