________________
૩૧
રમત કરતા જાય છે તિહાં, ઢીઢી આયુધશાળા છે જિહાં; તેમ પૂછે છે સાંબળા ભ્રાત, આ તે શું છે ? હા તમે વાત,
ત્યારે સરખા સહુ ખેલ્યા ત્યાં વાણુ, સાંબળા તેમજી ચતુર સુજાણુ, તમારા ભાઈ કૃષ્ણ કહીચે, તેને બાંધવા આયુધ જોઇએ.
શંખ ચક્ર તે નહી હામ, એ હવે આયુધ તેને બધાય.
»
ગદા એ નામ, બીજો ખાંધવા થાલે બીજો કાઈ ખળીયા જો થાય, આવા
'
1
નેમ કહે છે ઘાલુ હું હામ, એમાં ભારે શું મ્હાટુ છે કામ; એવું કહીને શંખ જ લીધા, પાતે વગાડી નાદજ થ્રીધા,૧૧
તે ટાણે થયે। મહાટા ડમડાલ, સાયરના નીર ચઢયા લેાલ, પરવતની ટુંકા પડવાને લાગી, હાથી ધાડા તાજાય છે ભાગી.
૧૧
+
ઝાઝી નારીઓ નવ લાગી વાર, તૂટયા નવસરા માતીના હાર; ધરા ધ્રુજી ને મેષ ગડગડીયા, મહેાટી ઈમારતા તૂટીને પડીયેા.
૧૩′
સહુના કાળજા કરવાને લાગ્યાં, સ્ત્રી અને પુરૂષ છે ભાગ્યાં; કૃષ્ણે ખલભદ્ર કરે છે વાત, ભાઈ શેા આ તે ઉત્પાત.
જાય
થયા
૧૪
શંખ નાદ તે। બીજે નવ થાય, એહવા અળિયા તે
