________________
- ર૭૮
જિનના અતિશય જન્મના ચારરે, સોહે સોવન કાયા સારરે, જિનને સૌ કરે જુહારરે, માય બાપને હર્ષ અપારરે.
અનુક્રમે તે એવન આવે; દોય કન્યા હરિ પરણાવેર, ષભ પરણને નિજ ઘેર આવે રે, ઈંદ્રાણી મુખે ગીત ગવેરે.
હવે સમય રાજ્યનો જાણીરે, લેવા ગયા જુગલીયા પાણી આભરણ પહેરાવે આરે, હરિ રાજયે થાપે અવસર જાણું રે.
જળ લાવ્યા જુગલીયા જામરે, દીઠે નવલો અંગુઠે તામરે, પાણી નાખ્યું તેણે ઠામરે, વનિતા નગરી દીધાં નામરે. ૬
ત્યાસી લાખ પૂરવ ઘરબારરે, ત્યાં લગે દેવકરૂ આહાર સો પુત્ર દોય પુત્રી હુઈ સારરે, લેકાંતિક કહે થાઓ અણગારરે.
ઢાળ ત્રીજી. જુવો રે રિષભજી, દીક્ષા લીધે, વૈરાગી વડ વિરેજી; સેય પુત્રને રાજ, જુદાં જુદાં વહેંચીને આપે ધીરેજી. ૧
દિન પ્રતે દાન એટલું દીએ, આઠ લાખ એક કેડીજી જિનનું તે દાન જે નર લેશે, તેની તે ભવગતિ થોડી છે. ૨
ગોત્રીને જો ભાગજ આપે, સાર્યા વંછિત કાજજી; મણિ મુગલાદિક ધનને છાંડી, લેવા મુગતિના રાજજી. ૩
