________________
૨૪૪ છરે મંગલ મુખ ગાવતી, રથે બેઠા નેમ કુમાર દશરથ રાયને શ્રીપતિ વલી, સાથે દશ દશારહ સાથ. સું- ૨ જોવા મલ્યાં સુર નર તિહાં, કાંઈ યાદવ લેક અપાર; જાનયા સાથે ઘણેરે, જાણે તેજ કરી દિન કાર. સં. ૩ છરે છ— હજાર રાણી ભલી, મલી શાહુકારની નાર, જિમ રૂપે રંભા હારી, વસુદેવની તેર હજાર. ૪ જીરે યાદવની બીજી ઘણી, તેહની નારીઓને કુણ ગણે પાર; મંગલ ઘવલ ગાવે પુઠે, રામણ દી કરે માતા સાર. સં. ૫ જીરે એણી પરે બહુ આડંબરે, પ્રભુ નેમજી પરણવા જાય જોળી તરા ઘર દેખી કરી, પૂછે સારથિ જિનરાય. સું- ૬ જીરે સારથિ કહે કર જોડીને, પ્રભુ સસરાના ઘર એહ; તારણ આવ્યા નેમજી, કવિ રૂષભ કહે ગુણ ગેહ. સુત્ર છે
ઢાલ બારમી. ' અની હારે વાલે વસે વિમળાચલેર–એ રાગ. 'સખી હારે કંત આવે કેણ શેરીએ, હું તો જોઉં મારા કંતની વાર; કંત આવે કેણ શેરીએ, સખી રાજીમતી કેતી તિણે હર્ષમાં રે, આવી બેઠી ગોખ મજાર; મૃગચનાને ચંદ્રનારે સખી સાથે જે વર સાર. કંત. ૧ સખી મૃગલોચના કહે રાજિમતીરે, વડભાગીણ સહ સીરદાર; ત્રિભુવન નાથે ધ્યાની નીલેરે, જેને નેમીથર નાથ. કે ૨ સખી એહવું સુણીને ચંદ્રાનનારે, કાંઇ બોલી મુખ મચકોડ
