________________
૪૪
સાહમિવત્સલ પધરાવીને રે, ગુરૂ વજ્ર સિદ્ધાંત લખાય, કુમાર સુગંધ તણી પરેરે, દુષ્ક` સકલ ક્ષય જાય રે. દુષ્ટ પ સાધુ કહે સિંહપુરમાં રે, સિહુસેન તરેસર સાર્ કનકપ્રભા રાણી તણારે, દુધી અનિષ્ટ કુમાર રે, દુર્ગ૦ ૬ પદ્મપ્રભુને પુછતાં રે, જિન જલ્પે પૂર્વ ભવ તાસ, ખાર યોજન નાગપુરથી રે,
એક શિલા નિલગિરિ પાસ રે. એક૦ ૭
તે ઉપર સુનિ ધ્યાનથીરે, ન લહે આહેડી શિકાર, ગાચરી ગત સિલા તરે રે,
કાપ્યા ઘરે અગ્નિ અપાર રે. કાપ્યા ૮ શિલા તપી થા ઉપરેરે, મુનિ આહાર કરે કાઉસ્સગ્ગ, ક્ષપકશ્રેણી થયે કેવલી રે, તતક્ષણ પામ્યા અપવર્ગ રે. તત૦ ૯ આડી કુષ્ટી થઇ રે, ગયા સાતમી નરક મઝાર, મચ્છ મઘા અહીં પાંચમી,
સિંહ ચાથી ચિત્ર અવતાર. સિ’હુ૦ ૧૦ ત્રીજી બિલાડા બીજીઅરે, ધૂક પ્રથમ નરક દુ:ખ જાલ, દુ:ખના ભવ ભમી તે થયા રે,
એક શેર્ડ ઘરે પશુપાલ રે, એક૦ ૧૧ ધર્મ' લહી દવમાં અલ્યા રે, નિદ્રાએ હૃદય નવકાર, શ્રી શમવીરના ધ્યાનથીરે, તુજ પુત્ર પણે અવતાર. તુજ૦ ૧૨
ઢાળ ૪ થી (મારા આંબાના વડલા હેઠ—એ દેશી ) નિપુણી દુધ કુમાર, જાતિ સ્મરણ પામતા રે, પદ્મપ્રભુ ચરણે શીષ, નામી ઉપાય તે પૂછ્તા રે, પ્રભુ વયણે ઉજમણે યુક્ત, રોહિણીના તપ સેવિયા રે; દુધપણું ગયું દુર, નામે સુગંધી કુમાર થયા ?, રોહિણી તપ મહિમા સાર,,
સાંસલતાં નવ વિસરે રે. એ આંકણી૦ ૧
